Réttur - 01.05.1961, Blaðsíða 24

184
R É T T U 11
lijól atviunulífsins að snúasl í Reykjavík, Hafnarfirði, Ak-
ureyri og Húsavík.
Frá byrjun var verkfallið víðtækast á Akureyri. Samtímis
hófst verkfall hjá Verkarnannafélagi Akureyrarkaupstaðar,
Iðju, félagi verksmiðjufólks, Verkakvennafélaginu Einingu
og Bílstjórafélagi Akureyrar (launþegum þess félags).
Höfðu þau félög öll ásamt Félagi verzlunar- og skrifstofu-
fólks liaft í öllu hið nánasta samráð sín í milli um allan und-
irbúning samninga og aðgerða, en hið síðast nefnda við-
hafði allsherjaratkvæðagreiðslu um boðun verkfallsins og
varð vegna hennar þriggja daga töf á að það kæmi til fram-
kvæmda, eða til 1. júní. Sveinafélag járniðnaðarmanna
ákvað hins vegar að fylgjast með járniðnaðarmönnum í
Reykjavík um verkfallsframkvæmd og semja eitt fyrir sig.
Hin félögin, aftur á móti, höfðu komið sér saman um að
koma fram sem einn aðili í deilunni og mæta samninga-
nefndum atvinnurekenda sameiginlega. í framkvæmd varð
þetta þannig, að hvert félag hafði sína sérstöku samninga-
nefnd, en nefndir allra félaganna mættu ýmist samtímis til
viðræðufunda við atvinnurekendur eða sendu til þeirra
framkvæmdastjórn sína, skipaða einum fulltrúa frá hverju
félagi. 011 viðbrögð í sambandi við samningana og stærri
framkvæmdaatriði voru ákveðin í hinni sameiginlegu stóru
nefnd. Stjórn á daglegri framkvæmd verkfallsins var aftur
á móti í höndum verkfallsnefnda, sem kjörnar voru í öllum
félögunum og unnu saman á hliðstæðan liátt og samninga-
nefndirnar.
Áður en verkfallið hófst höfðu farið fram allmiklar við-
ræður við atvinnurekendur og leit um skeið út fyrir að þær
mundu bera árangur. Var nokkuð látið í það skína af hálfu
samninganefnda atvinnurekenda, bæði Vinnuveitendafélags
Akureyrar og samvinnufélaganna, að þeim væri ekki fjarri
skapi að semja um verulegar launahækkanir og jafnvel