Réttur - 01.05.1961, Qupperneq 26

186
R E T T U K
stöku samúðar og velvilja l)ænda, sem verkalýðsfélögin
vissu að var fyrir hendi og þó einkum vegna þess að einmitt
fyrstu verkfallsvikuna stóð fyrir dyrum aðalfundur KEA,
en þar voru fulltrúar bænda í meirihluta. Var það von verk-
fallsmanna að velvilji bændastéttarinnar yrði þar þungur
á metum og kynni að stuðla að því að deilan leystist, áður
en bændur biðu stórtjón af stöðvun á vinnslu þeirrar mjólk-
ur, sem ekki fer til beinnar neyzlu, en það er á Akureyri
um 75% af allri innveginni mjólk. En aldrei hafði komið
til orða að stöðva gerilsneyðingu og dreifingu á nýmjólk.
Framkvæmd verkfallsins var frá upphafi og til loka sii auð-
veldasta, sem um getur í sögu verkalýðsfélaganna á Akur-
eyri. Tilraunir til verkfallsbrota var tæpast unnt að segja
að kæmu fyrir, en verkfallsverðir voru þó að stöðugu eftir-
liti á nóttu sem degi. Höfðu þeir aðsetur ásamt verkfalls-
stjórnum félaganna í vistlegum samkomusal Alþýðuhússins.
Var þar oft fjölmenni samankomið og ríkti þar einhugur í
hezta lagi og fullkomin regla. Áberandi var að í hinni virku
verkfallsvörzlu bar ekki síður á ungum iðnverkamönnum
og verzlunar- og skrifstofumönnum en þeim eldri verka-
mönnum, sem flesta verkfallshildi hafa háð á liðnum árum.
Var þetta því athyglisverðara sem iðnverkafólk á Akureyri
hafði ekki átt í verkfalli sl. 25 ár og verzlunarfólk aldrei
fyrr staðið í verkfalli enda var verkfall verzlunarfólksins
hið fyrsta í þeirri starfsgrein hér á landi.
En þótt framkvæmd verkfallsins færi friðsamlega fram
og engin sérstök tíðindi yrðu af álökum var sízt unnt að
segja að tíðindalaust væri fyrstu verkfallsvikuna. Hver at-
burðurinn rak annan og stefndu allir að hinu óumflýjan-
lega: uppgjöf atvinnurekenda. Á öðrum verkfallsdeginum
30. maí bar sáttasemjari ríkisins fram liina frægu smánar-
tillögu ríkisstjórnarinnar og krafðist allsherjaratkvæða-
greiðslu um hana í félögunum í Reykjavík. Hún var hins-