Réttur - 01.05.1961, Qupperneq 31

R É T T U R
191
kaups var stungið í bréfakörfuna. Eftir þessa samninga var
ljóst að áframhaldandi þvergirðingsháttur Vinnuveitenda-
sambandsins og ríkisstjórnarinnar var ekkert annað en
hrein skemmdar- og hefndarstarfsemi, sem skaðaði þjóðina
alla um milljónaverðmæti dag hvern, en breytti engu um
endanlega lausn.
Sívaxandi ólgu og óánægju tók nú að gæta meðal þeirra
atvinnurekenda á Akureyri, sem skipulagðir voru í Vinnu-
veitendafélaginu og einn af öðrum tóku þeir nú að gefa
lönd og leið öll boð og bönn forustuklíkunnar í Reykjavík.
Daglegir fundir hófust nú innan félagsins og sóttu þeir
stöðugt á, sem kröfðust samninga. I annan stað brast nú
flótti í lið kaupmanna, sömdu fyrst einn og einn, en að
lokum Verzlunarmannafélagið í heild. I bæjarstjórn Akur-
eyrar urðu harðar deilur um afstöðu bæjarfélagsins, sem
lyktaði með því að þar var myndaður nýr meirihluti 5
íhaldsfulltrúa og eina kratans, sem þar á sæti, um það
„göfuga“ verk að halda l)æjarfélaginu í deilu við verka-
lýðsfélögin „þar til allir vinnuveitendur hefðu samið.“
Varð Akureyrarbær undir hinni nýju forustu þannig síð-
asti aðilinn, seni undirskrifaði hina nýju sanminga (8.
júní).
Þann 7. júní, að kvöldi, gáfust svo síðustu atvinnurekend-
urnir í Vinnuveitendafélaginu upp með samþykkt félagsins
í heild á sömu samningum og áður voru gerðir við KEA og
SIS og var verkfallinu á Akureyri þar með lokið að öðru
en því, að ósamið var enn við Sveinafélag járniðnaðar-
manna, sem ekki hafði verið með í allsherjarsamstarfi fé-
laganna og einnig var um hríð enn ósamið við nokkra iðn-
t'ekendur, sem afsalað höfðu samningsrétti sínum til Félags
lsk iðnrekenda. Einn og einn komu þessir iðnrekendur svo
m Iðju smám saman og undirrituðu yfirlýsingar um, að
þeir hlytu í einu og öllu sömu samningum og samvinnufé-