Réttur - 01.05.1961, Qupperneq 32

192
R E T T U R
lögin, en þann dag í dag hafa engir samningar verið gerðir
við F. í. I.
Með lyktum verkfallsins á Akureyri aðeins níu dögum
eftir að það hófst hafði margt gerzt í senn:
1) Það hafði sannazt, að Reykjavíkurauðvaldið og ríkis-
stjórn þess var ekki nægilega sterk til þess að geta liald-
ið þrælatökum sínum á atvinnurekendum úti um lands-
hyggðina og notað þá til langframa sem verkfæri í stríði
sínu við launastéttirnar — þegar verkalýðshreyfing
stóð einhuga saman og hikaði ekki við að beita öllum
samtakamætti sínum af fullkominni festu.
2) Það hafði sannazt, að risin var upp slík samúðar- og
samstarfsalda meðal samvinnumanna gagnvart verka-
lýðshreyfingunni, að hún megnaði að brjóta blað í sögu
samvinnuhreyfingarinnar, slíta tengsl hennar við auð-
mannastéttina og þrýsta foringjum hennar til eðlilegrar
og heiðarlegrar samstöðu með verkalýðshreyfingunni iil
lausnar á vandamálum vinnustéttanna og þjóðfélagsins.
3) Það hafði tekizt með órjúfandi samstöðu Akureyrarfé-
laganna að knýja fram samninga á réttu augnabliki og
ónýta þannig fyrirætlanir ríkisstjórnarinnar um setn-
ingit þrælalaga gegn alþýðusamlökunum.
4) Verkalýðshreyfingin á Akureyri og víðar úli um land
hafði fundið sjálfa sig að nýju. Fundið að hún bjó yfir
mætti til þess að rétta hlut sinn sjálf og jafnvel að brjóta
ísinn fyrir alþýðu Reykjavíkur, sem um áratugi hefur
næslum því ein orðið að bera hitann og þungann í launa-
baráttunni.
Þessar eru að sjálfsögðu ástæðurnar fyrir því ramakveini,
sem afturhaldið rak upp eftir samningana á Akureyri og
þeim heiftaráróðri um „svik og samsæri“, sem rekinn hefur