Réttur - 01.10.1931, Blaðsíða 19

Rjettur] HVERSVEGNA ERU LÆRÐIR MENN
211
verði jöfnuð, þannig, að allir geti hlotið þær uppeldis-
nauðsynjar og annarar aðbúðar, sem sæmilegar má
telja, en eingir safni óeðlilegum auði á hendur sér. Nú
virðist þó eingin krafa jafn fjærri því að vera »pró-
blematisk«. Ekki verður heldur bent á neina leið til
uppfyllíngar þessari kröfu aðra en alyfirtæka sam-
vinnu, sameign og samrekstur þeirra arðlinda, sem
skapa lífsnauðsynjar manna, og þeirra fyrirtækja, sem
umbreyta þessum nauðsynjum í nothæft form. Og það
er ennfremur lögmál, að allir menn, sem um þessi mál
hugsa í alvöru, og fjalla um þau með samviskusemi, án
þess að vera blindaðir af eiginhagsmunum, komast að
þeirri niðurstöðu, að ekki sé til önnur skynsamleg né
fullfær leið til þess að bæta kjör almenníngs en hin
kommúnistíska. Þeir sem fjalla án yfirborðsháttar um
veraldarbúskapinn sem stendur, sjá, að bæði pólitískir
straumar og þó einkum hagsmunalegir, heimta vís-
indalega lausn, og að annað getur ekki komið til greina
í þeirri framtíð, sem vér gaungum í móti. Bæði stór-
kapítalistisk og smákapítalistisk nýtíng arðlinda og
fyrirtækja fer að verða óhugsanleg úr þessu, þegar
iðnaðarþróunin er komin á það stig, að hin fyrnefnda
gerir þá síðarnefndu ekki aðeins hlægilega, heldur
einnig fræðilega og hagrænt ómögulega, en stórkapí-
talistiska nýtíngin, sem lifir og deyr eingaungu á
ágóðagrundvelli (með alveldisstefnu, verslunarstríðum
og miljónamorðum að fylgihnöttum) leiðir aðeins til
bjánalegrar offramleiðslu, atvinnuleysis, kreppu og
hallæra. Það er ekki hægt til leingdar að halda til
streitu fyrirkomulagi meðal manna á neinni jörð, eftir
að hinir sömu menn eru búnir að staðreyna á sínum
eigin maga, að þetta fyrirkomulag er ekki annað en
hálfhimneskar öfgar og purkunarlaus spilamenska. Úr
því verður ekki lángt að bíða, að víðar og víðar verði
gripið til þess ráðs, sem er inntakið í hinni raunsæu
kenníngu sósíalismans um framleiðslu, þeirri, sem sé,
14*