Réttur


Réttur - 01.10.1931, Blaðsíða 47

Réttur - 01.10.1931, Blaðsíða 47
ítjettui'] SOVJET-KÍNA 239 landið hýru auga, því að þeim var það ljóst, að út úr slíkri þjóð mætti sjúga álitlegan gróða. Hétu kapi- talistarnir í stórveldunum nú á prestastéttina til hjálpar sér, og hún var ekki sein að hlýða kallinu. Félög voru stofnuð, er söfnuðu meðlimum og fé um alla víða veröld. Á yfirborðinu var látið heita svo að tilgangurinn væri að kenna Kínverjum kristna trú, en í rauninni var hann enginn annar en sá, að brjóta út- lendum kapítalisma braut. Trúboðsleiðangrar voru út gerðir og ekkert til sparað. Eigi var það ótítt, að trú- boðar þessir væru ribbaldamenni, líkt og Þangbrandur sá, er ólafur Tryggvason sendi til íslands í sama til- gangi forðum daga, enda var kapítalistunum ekkert kærara en að trúboðarnir yrðu svo illa liðnir af lands- mönnum, að þeir dræpu þá sem flesta, því það gaf þeim ástæðu til að fara með her manns á hendur þessu ill- þýði, sem ekki skirraðist við að leggja hendur á þjóna sjálfs guðs almáttugs. í kjölfar hvers trúboðsleiðang- urs lagði því vopnaður refsileiðangur, sem lagði landið miskunarlaust undir kapítalistana, sem nú tóku að stofna þarna allskonar fyrirtæki og píndu landsmenn til að vinna hjá sér fyrir enn miklu ömurlegri kjör, en þeir gátu boðið verkalýðnum heima í sínu eigin landi. Nú er svo komið, að allflest stórveldin eiga mikil fyrirtæki í Kína, sem sjúga árlega miljarðagróða út úr kínversku þjóðinni, og til þess að vernda hagsmuni sína, hafa þau þar stöðugan her, bæði sjóher og land- her. Með gýligjöfum trygði hvert þeirra sér fylgi og aðstoð innlendra fursta og hershöfðingja, sem toga skækil hver síns mútugjafa, en allir beita sömu hörk- unni og grimdinni gagnvart alþýðunni. Það eru óaldarflokkar þessara manna, sem fara her- skildi yfir landið í umboði stói-veldanna, breyta hreys- um bændanna í rjúkandi öskuhauga, en myrða með pindingum og limlestingum alla, sem ekki geta forðað sér í tíma, en það eru helst börn og ellihrum gamal-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.