Réttur - 01.10.1931, Blaðsíða 39

Yijettur]
5-ÁRA ÁÆTLUNIN
231
mótspyrnu fyrir sakir deyfðar og skilningsleysis
sumra. Baráttan gegn menningarleysinu er orðin
nauðsynlegur þáttur í hinni sósíalistisku uppbyggingu,
en öllum er enn ekki orðið þetta nógu ljóst.
Auk þess spyrnir hluti hinnar fornu yfirstéttar enn
á móti menningarbyltingunni, sem þannig verður þátt-
ur í stéttabaráttunni. Málsvarar »gamla tímans«,
prestarnir og stórbændurnir agitera gegn menningar-
byltingunni, og beita jafnvel ofbeldi, brenna skóla,
drepa kennara og agitatora. Prestarnir reyna með öllu
móti að halda hinum trúuðu frá skólunum, alþýðuhús-
um og öðrum menningarstofnunum. En allt hefir þetta
verið árangurslaust. 1 stað þess að æsa lýðinn gegn
stjórninni, hefir verkalýðurinn, smábændur og meðal-
bændur skilið gagnbyltingareðli agitationar þeirra og
snúið bakinu við þeim. Nú er jafnvel svo komið, að æ
fleiri af borgurunum sjálfum sjá hve tilgangslaust það
er að berja höfðinu við steininn, og að sósíalisminn
veitir þeim líka tryggara, margbreyttara og gleðirík-
ara líf.
Þátttaka lýösins i menningarbyltingnmni.
Lýðurinn sjálfur tekur geysimikinn þátt í menning-
arbyltingunni og hinni sósíalistisku uppbyggingu yfir-
leitt. Án þessarar þátttöku og áhuga fjöldans sjálfs
hefði aldrei verið hægt að framkvæma áætlunina, hvað
þá að fara fram út henni.
Á sviði menningarbaráttunnar hefir alþýðan myndað
hina svokölluðu menningarheri, sem þegar telur hundr-
uð þúsunda »hermanna«. Þeir taka að sér að berjast
gegn menningarleysinu á öllum sviðum, kenna mönn-
um sjálfir að lesa og skrifa, líta eftir starfi skólanna,
bæði ríkisskóla og skóla fagfélaga og samvinnufélaga
og styðja þá á ýmsa vegu. í Úral tókst þannig að kenna
651000 mönnum að lesa og skrifa á einum ársfjórð-