Réttur - 01.10.1931, Blaðsíða 1

Rjettui]
RÉTTUR
lðS
Réttur.
i.
Sjávarþorp: Taka skal eina matskeið af mold, hella
yfir hana nokkrum söltum tárum, hræra saman við
einni lúku af öreigum og' sjóða þangað til komin er í
það hreppsnefnd, láta þá út í einn sóknarprest (sumir
hafa lækni líka, en það er ekki eins nauðsynlegt). Síð-
an er glásin látin kólna og settur ofan á hana, til
skrauts, kaupmaður með nokkra aura, sem hann á ekki
sjálfur, og rétturinn er tilbúinn. Þetta er ódýr matur
og fullur af bætiefnum, svo sem þrældómi, fylliríi,
barneignum, guðsorði, gleði og sorgum og yfirleitt öllu
því, sem er í öðrum mat, þó hann sé fínni og heiti eitt-
hvað merkilegra, til dæmis stórborg eða konungsríki.
í einu slíku sjávarþorpi átti Geirmundur gamli
heima. Hann var hvorki kaupmaður né sóknarprestur,
hann var heldur ekki í hreppsnefndinni, hann var bara
verkamaður.
Geirmundur var einn af frumbýlingum þessa sjávar-
þorps. Ungur hafði hann numið þar land á mel einum
berum og gróðurlausum, eins og siður er þeirra, sem
ekki hafa hæfileika til að lifa öðruvísi en að neyða
svarta moldina til þess að láta í té nokkur strá handa
tannslæmri kú, svo krakkaangarnir geti fengið mjólk-
urdropa í uppvextinum. Sjálfur hafði Geirmundur
aldrei smakkað mjólkina úr kúnum sínum. Hann drakk
svart kaffi og át beinakex frá kaupmanninum, og svo
lifði hann auðvitað á trosi, það gerðu allir í þorpinu
nema kaupmaðurinn og kannske presturinn, sem átti
heima á staðnum, fyrir innan þorpið. Þar var nóg
graslendi og presturinn átti margar kindur og kýr svo
hann gat lifað á kjöti og mjólk og rekið fé í kaupstað-
inn á haustin til slátrunar. Kjötið af því sendi kaup-
13