Réttur - 01.10.1971, Side 3

ADDA BARA
SIGFÚ SDÓTTIR:
Ár
umskiptanna
Árið 1971 varð ár mikilla breytinga og
umbóta á almannatryggingum. I ársbyrjun
átm elli- og örorkulífeyrisþegar ekki rétt á
hœrri upphœð en 4900 kr. á mánuði sér til
lífsframfæris. Heimilt var þó að greiða upp-
bót á þennan lífeyri, ef sýnt þótti, áð bóta-
þegi kæmist ekki af án hækkunar. Sá megin-
ókosmr var á þessu ákvæði, að uppbætur
mátti aðeins heimila að fengnu samþykki
viðkomandi sveitarstjórnar, og hún átti að
greiða % uppbótarinnar. Hér var sem sagt
um hálfgerða sveitarframfærslu að ræða og
hvorutveggja kom til, að sveitarfélög voru
misfús á að veita slíka framfærslu og margir
hikuðu við að leita eftir aðstoð af þessu tagi,
þótt þeir hefðu fyllstu þörf fyrir hana. Þetta
heimildarákvæði mun mest hafa verið notað
til þess að gera tekjulausu fólki kleift að
dvelja á elliheimili.
Eins og vænta mátti, þótti fyrrverandi
stjórnarflokkum ekki vænlegt að mæta til
kosninga í sumar án þess að gefa ákveðin fyr-
irheit um bættan hag öryrkja, gamalmenna
og annarra bótaþega. Sá háttur var hafður á,
að samþykkja ýmsar lagfæringar á trygging-
arlögum áður en þingi var slitið í vor, en
fresta allri framkvæmd umbótanna til árs-
byrjunar 1972. Urslit kosninganna sýndu m.
a. að kjósendum þótti það lítilmannlegt við-
horf að þjóðin hefði ekki ráð á því að bæta
að nokkru smánarkjör bótaþeganna, þegar í
stað, ekki síst vegna þess að árferði var gott
og viðskiptakjör hagstæð. Áætlaður kostn-
aður vegna lagabreytinganna allra var 500
miljónir á ári.
Merkasta nýmceli laganna var ákvce'ði um
rétt elli- og örorkulífeyrisþega til bótahækk-
unar, ef þeir hefðu ekki aðrar tekjur en líf-
eyri trygginganna eða svo lágar tekjur, að
samanlagður lífeyrir og aðrar tekjur næðu
ekki 7000 kr. á mánuði, ef um einhleyping
var að ræða, en 13300 kr. hjá hjónum, sem
179