Réttur - 01.10.1971, Qupperneq 5

Hinsvegar er einnig ljóst að ýmsir búa við
þær aðstæður að þeir komast ekki af þrátt
fyrir þessa hækkun, og enn innihalda lögin
því heimiidarákvæði um aukahækkun, þegar
svo stendur á, en ákvæðið um aðild sveitar-
félaga er horfið með öllu.
I framhaldi af þessari tekjutryggingu mun
svo verða unnið að því að gera alla lands-
menn aðila að lífeyrissjóðum og samræma
kjör þeirra.
Aðrar umbætur sem nefndin gerði á lög-
unum hnigu í þá átt að taka sem fyllst tillit
til þeirrar staðreyndar, að konur eru fram-
færendur heimila ekki síður en karlntenn.
Karlmaður hefur ekki „fyrir konu og börn-
um að sjá," heldur eru hjón tveir einstakling-
ar, sem sameiginlega hafa fyrir sjálfum sér
og börnum að sjá.
Sjúkradagpeningar, sem greiddir eru fólki
vegna þess að það er óvinnufært um tíma
vegna veikinda eða slysa hafa til þessa verið
miðaðir við hjúskaparstétt sjúklingsins fyrst
og fremst, en aðeins að litlu leyti við raun-
verulega framfærslubyrði. Hæstu sjúkradag-
peningana fengu kvæntir menn og þær giftu
konur, sem gátu sannað að þær væru aðal-
fyrirvinnur he'milis, 317 kr. á datr cf um veik-
indi vegna bótaskylds slyss var að ræða, ann-
ars 251 kr. Einhlevpingar fengu lætrri upp-
hæðir (281 kr. vegna slyss, annars 221 kr.)
og lægstu dagpeninga hlaut sú húsmóðir, sem
ekki vann utan heimilis. Hennar dagpeningar
voru miðaðir við örorkubætur. Fyrir hvert
barn á framfæri sjúklings vo"u síðrt 'rreidd-
ar 3*1 kr. á dag vegna slyss, annr.rs 29 kr.
Eftir lagabreytinguna fá allir fullorðnir
cinstaklingar sömu upphæð og k- æntir karl-
ar áður höfðu og dagpeningar vegna barna
eru hækkaðir í 75 kr.
Ur ákvæðum um barnalífeyri hverfa nú
síðustu leyfar þess viðhorfs að naeta ekki
framfærsluhlut naóður með því að gert er að
skyldu að greiða lífeyri með barni móður,
sem er öryrki, á sanaa hátt og skylt hefur
verið að greiða með barni föður, sena er
öryrki. Tvöfaldan lífeyri á að greiða, ef báðir
foreldrar eru látnir eða örorkulífeyrisjaegar.
Við fráfall maka fær ekkill hér eftir sama
rétt og ekkja. Greiddar eru 7368 kr. á mánuði
í 6 mánuði eftir fráfall maka og auk þess
5525 kr. á naánuði í næstu 12 mánuði, ef
ekkjan eða ekkillinn hefur barn innan 17
ára á franafæri.
Þá var bætt inn tveimur nýjum heimildar-
ákvæðum til greiðslu á barnalífeyri. Trygg-
ingaráð getur nú ákveðið að greiða bætur
með barni naanns, sena sætir gæzlu- eða refsi-
vist, og það gemr einnig heimilað að greiða
með barni, sem ekki tekst að feðra. Það er
raunar furðulegt að naenn skuli ekki fyrr hafa
séð nauðsyn jaess að geta liðsinnt barni, sena
á föður í fangelsi, á þennan hátt, ef hann
getur ekki, þrátt fyrir fangavistina, lagt sitt
af mörkuna til framfærslu heinailisins. Konur
slíkra fanga hafa hingað til átt una tvo kosti
að velja. Annaðhvort skilja við menn sína og
fá þar naeð úrskurð una meðlag, sena Trygg-
ingastofnunin síðan greiðir þeina, eða standa
algerlega einar og óstuddar að framfærslu
barnanna. Það sæmir sízt því þjóðfélagi, sena
talar una fjölskylditvernd að setja nokkurri
konu slíka kosti.
Með heimildarákvæðinu una ófeðruð börn
er engan veginn ætlunin að stuðla að því, að
konur geti vikizt undan jaeirri skyldu gagn-
vart barni sínu að tilgreina föður jaess. Takist
hins vegar ekki að feðra barn, þarf að vera
til heinaild til hjálpar javí barni á sama hátt
og öðruna börnuna, sem ekki njóta framfærslu
úr hendi föður. Með umsókn um lífeyri fyrir
ófeðrað barn eiga að fylgja naálskjöl varðandi
faðernisnaálið, og skal tryggingaráð meta,
hvort það telur þau fullnægjandi til þess að
greiðsla sé heinailuð.
181