Réttur - 01.10.1971, Blaðsíða 26

leikinn. Dugandi lögfræðingur, negri, Benjamin
Davis tók að sér vörn og baráttu i málinu. Og
með harðfylgi, sem náði og til hæstaréttar, tókst
honum á fimm árum að knýja fram sýknun Hern-
dons og lausn hans úr fangelsinu.
Benjamin Davis varð sjálfur kommúnisti á því að
kynnast amerísku réttarfari og þjóðfélagi i þessum
málaferlum.
Roosevelt-timabilið var þó hið frjálslynda og
umburðarlynda skeið i sögu Bandarikjanna, að svo
mlklu leyti sem áhrif frjálslyndra forustumanna
komust að i gegnum múr stéttadrotnunar, þjóð-
flokkahaturs og ofstækis í sambandi við hvor-
tveggja.
En eftir að hamslaust afturhaldið sigraði og hóf
sitt kalda strið og ofstækisbrjálæði McCarthy-
ismans setti brennimark sitt á allt þjóðlíf Banda-
ríkjanna með sliku offorsi að Morgunblaðið út á
Islandi hrærist enn í þe'm hugarheimi, þá kastaði
fyrst tólfunum. Ofsóknir margfölduðust gegn negr-
um, kommúnistum, menningarfrömuðum og öllu
sem ekki var sótsvart í afturhaldi sínu. Ofan ó
réttarglæpi bættust nú ógnaraðferðir hvítra aftur-
haldsseggja i miklu ríkara mæli en fyrr:
I Columbía í Tennessee varði blakkur bandarísk-
ur hermaður, er barizt hafði í heimsstríðinu fyrir
mannréttindum, gegn fasisma, móður sína, er hún
var móðguð og barin. Hvítir ofstækismenn réðust
þá inn i negrohverfið, en negrarnir ráku þá burtu.
Daginn eftir kom hvíta lögreglan og braut niður
hús í hverfinu og eyðilagði verzlanir og tók 25 ibúa
fasta vegna ,,morðtilrauna". Tveir þessara voru
siðar myrtir í fangelsinu, en með harðri og langri
baráttu tókst að fá hina sýknaða.
I New York voru hinir „sex frá Trenton", sem
voru ákærðir fyrir morð, er þeir voru saklausir af,
fyrst dæmdir til dauða, — en að lokum tókst að
bjarga þeim.
En i Virginia voru hinir „sjö frá Martinsville,“ er
saklausir voru dæmdir til dauða vegna upploginnar
nauðgunar, teknir af lífi i maí 1951, þrátt fyrir harða
baráttu fyrir að frelsa þá. — Eins var um Willie
McGee i M:ss:ssippi, er kærður var fyrir nauðgun
hvítrar stúlku, og var, saklaus af. Hann lét lífið
i rafmagnsstólnum þrátt fyrir miklar tilraunir til að
láta hann njóta réttlætis. — Þannig mætti rekja
i það óendanlega réttarglæpina gegn negrum.
McCarthy-isminn einbeitti sér gegn öllum, sem
kendir voru við kommúnisma. Hinir „tíu frá Holly-
wood“ voru ákærðir og hundeltir, — einhverjir
beztu kvikmyndalistamenn Bandarikjanna, — af því
þeir vildu ekki skríða fyrir afturhaldinu. Frjélslyndir
prófessorar voru reknir úr stöðum sínum. Ákærur
„fyrir óameríska starfsemi' settu sinn smánarblett
á ameriskt þjóðlíf. Móðursýki njósnafaraldursins
náði hámarki á þessu skeiði McCarthyismans (1948
—54). Rosenberg-hjónin voru tekin af lífi 1953
eftir að þeim var boðið líf, ef þau aðeins vildu
játa sig sek.
Ofsóknirnar gegn Kommúnistaflokki Bandaríkj-
anna, sem barðist af miklum hetjuskap gegn of-
stækinu, urðu mjög harðvítugar. Allir helztu for-
ingjar flokksins voru handteknir og ákærðir, hver
hópurinn af öðrum: 12 miðstjórnarmenn á árinu
1948, þar á meðal William Foster, formaður flokks-
ins, nú látinn, Henry Winston, núverandi formaður,
og varð hann blindur i fangelsinu, af þvi honum
var neitað um læknishjálp, Gus Hall, aðalritari
flokksins, Benjamin Davis, sem fyrr getur o. fl. —
Þoir voru flestir dæmdir i 5 ára fangelsi og 10
þúsund dollara sekt hver. Tveim vikum eftir dóm-
inn yfir þessum leiðtogum, — hann var kveðinn
upp í október 1949, — voru 17 flokksstarfsmenn í
viðbót teknir og dæmdir, þar á meðal Elisabet G.
Flynn, „uppreisnarstúlkan," sem barðist fyrir Joe
Hill, Sacco og Vanzetti og fleiri og sat hún sjálf
í 3 ár í kvennafangelsinu i Alderson. Og síðan
bættust tugir kommúnista við í hóp hinna ákærðu
um öll Bandarikin. — allar ásakanir voru staðlausir
stafir, Ijúgvitni voru leidd, lögreglunjósnarar látnir
bera vitni, svikarar gerðust nú meinsærismenn, til
að reyna að sverta flokkinn. En dómarnlr voru
yfirleitt fyrirfram ákveðnir. Það átti að berja Komm-
únistaflokkinn niður og stöðva alla róttækni í
Dandarikjunum.
Ef til vill tætti enginn betur sundur allan lygavef
yfirstéttarinnar í þessum ofsóknum en kommúnist-
inn Steve Nelson, þegar hann stóð fyrir rétti með
20 ára fangelsisdóm yfir höfði sér. Bók hans „The
13th Juror" (13. kviðdómandinn) er stórkostleg á-
kæra á „réttarfarið" í Bandaríkjunum á þessu
skeiði.
Steve Nelson var sonur júgóslavnesks innflytj-
enda, byrjaði ungur að þræla í sláturhúsum Chica-
go, sem Upton Sinclair lýsir í ,,Á refilstigum" (The
Jungle). Nitján ára er hann orðinn virkur verklýðs-
félagi. Hann verður sósíalisti á að kynna sér marx-
ismann og fá þar svör við vandamálunum, sem
hann átti við að etja. Hann verður verkamaður í
stáliðju stálkonungsins Mellon. Hvað eftir annað
202