Réttur - 01.08.1981, Síða 2

þekkingar sinnar og valds. — í Austurþýska Alþýðulýðveldinu er t.d. nú
þegar fyrirskipað að gróðursetja ýmist eitt eða tvo tré í stað hvers eins sem
höggið er.
Auðvaldsskipulagið er orðið margföld lifshætta fyrir mannkynið. Þar,
sem ekki tekst að útrýma því og koma á frelsi og jöfnuði, framsýni og
bræðralagi sósíalismans í staðinn, verður a.m.k. að reyna að halda skað-
semis öflum þess svo í skefjum að þaó valdi ekki gervöllu mannkyni fjör-
tjóni.
*
Hér heima verður að beisla þau brjálsemisöfl blindra Bandaríkjaþjóna,
sem vilja gera ísland að blóðugri atómstöð í þeirri styrjöld, sem Bandaríkja-
stjórn ætlar Evrópu að eyðast í. Það er komið nokkurt hik á þessa erindreka
hinna staurblindu ofstækismanna í Washington. Það er því hægt að hindra
framkvæmd banaráöanna, sem þjóð vorri eru brugguð, ef þjóðin rís upp öll
af krafti þess, er á lif sitt að verja.
Samtimis gengur stéttastríðið hér heima sinn gang. Verkalýðurinn er
nógu sterkur til að knýja fram kauphækkanir — og meirihluti hans, lág-
launafókið, þarfnast þeirra varanlega. En yfirstéttin hefur nógu sterk tök á
atvinnutækjunum, efnahagslífinu yfirleitt til þess ýmist að hindra nauðsyn-
legar kauphækkanir með hótunum um stöðvun atvinnulífsins, eða gera þær
að engu á eftir — eins og áratuga reynsla sýnir — með aukinni dýrtíð. Hins-
vegar reynist yfirstéttinni erfiðara að eyðileggja þau réttindi, byggingar og
aðrar umbætur, sem verkalýðurinn knýr fram í kaupdeilum.
Verkalýðurinn verður, til þess að ná varanlegum kjarabótum fyrir lág-
launafólkið, að beita pólitísku valdi til þess að létta þeirri byrði af vinnandi
fólki, sem of stór, of frek og gagnslítil yfirstétt er. Þurfum við, rúmlega 200
þúsund íslendingar, virkilega upp undir þúsund heildsala, þrjú olíufélög,
15—16 tryggingafélög, 6—8 banka og allt þetta fargan yfirstéttarbáknsins,
sem er að sliga okkur? Og þarf ekki að vera eitthvað vit í skipulagningu at-
vinnurekstrarins, svo hann geti gengið snuðrulaust?
Það er stórfelldrar þjóðfélagsbreytingar þörf, til þess að tryggja varan-
lega stórhækkun kaups og stórbætt kjör láglaunastéttanna. Og til þess að
knýja slíkt fram þurfa öll stéttasambönd hinna vinnandi stétta og flokkar
þeir, er þeim vilja hjálpa, að standa saman í stjórnmálabaráttunni sem einn
maður og það til frambúðar.
11. okt. 1981
114