Réttur - 01.01.1982, Qupperneq 3

Adda Bára Sigfúsdóttir:
Kosningar í vor
Úrslit sveitarstjórnarkosninga í vor segja ekki einungis til um það hverjir fara með
völd í sveitarfélögum næstu fjögur ár, heldur munu þau einnig verða skýr vísbending
um það hvaða þjóðfélagsöfl verða handhafar ríkisvalds á næstunni.
Það munaði ekki miklu að leiftursóknin yrði að veruleika eftir vetrarkosningarnar
1979. Sú kenning og ýms afbrigði hennar eiga mikið fylgi í öllum flokkum nema
Alþýðubandalaginu og verði Alþýðubandalagið fyrir einhverju skakkafalli í kosningun-
um í vor, er hætt við að því gefist ekki öllu lengur færi á að standa vörð um kaup og
kjör almennings í ríkisstjórn og á Alþingi með sama hætti og undan farin ár. Þeir þing-
menn sem kunna þau ráð ein við verðbólgu að afnema vísitölubætur á laun og lækka
þau á beinan eða óbeinan hátt, munu þá eiga auðvelt með að ná saman í nýrri ríkis-
stjórn sem án efa yrði af leiftursóknarættinni. Sveitarstjórnarkosningarnar verða mæli-
kvarði á styrk flokka og þeirra þjóðfélagsafla sem á bak við þá standa. Sá flokkur sem
sækir fram í þeim kosningum eflist um leið til átaka á þingi og í þeirri baráttu sem fer
fram utan þings og sveitarstjórna um skiptingu þeirra verðmæta sem þjóðin skapar.
Það má því með nokkrum sanni segja að
hin óbeinu áhrif sveitarstjórnarkosninganna
séu ekki síður mikilvæg en hitt hvernig full-
trúar skiptast milli flokka í sveitarstjórnum
og skal þó síst dregið úr mikilvægi þess.
Óskoruð völd Sjálfstæðisflokksins í borgar-
stjórn Reykjavíkur fram til 1978 voru þannig
ein styrkasta stoðin undir veldi þess flokks.
Umskiptin 1978
Fyrir tæpum fjórum árum varð Alþýðu-
bandalagið forystuafl í mörgum sveitar-
stjórnum víðsvegar á landinu. í Reykjavik
og tveimum fjölmennustu kaupstöðunum
varð Alþýðubandalagið þátttakandi í meiri-
hlutasamstarfi. í fjölmörgum öðrum sveitar-
félögum hafa trúnaðarmenn flokksins haft
3