Réttur - 01.04.1985, Qupperneq 2

yfirstéttarinnar á verkalýðshreytinguna. Stór þingmeirihluti Framsóknar og
íhalds afnam með lögum verkfallsrétt verkalýðsfélaganna í eitt ár og bannaði
með lögum að greiða verðlagsbætur á laun. Þessi réttindi hafði verkalýðs-
hreyfingin áunnið sér í langri og þrotlausri baráttu.
Undir því yfirskini að vera að lækka verðbólguna var kauþmáttur launa
skertur um tæþan þriðjung á mjög skömmum tíma með því að halda kauþinu
niðri, en hækka verð á vöru og þjónustu. Formaður Framsóknarflokksins,
sem leikur forsætisráðherrahlutverk íhaldsins má varla vatni halda af monti
yfir þessum árangri sínum að hafa lækkað verðbólguna með því að auka
dýrtíðina.
Sérstaka natni hefur Framsókn sýnt við að gæta þess að verðbætur sam-
kvæmt lánskjaravísitölu yrðu greiddar á öll lán á þessu tímabili meðan launin
voru lögfest, svo að samfara kjaraskerðingunni og minnkandi kauþmætti
yrði séð fyrir eignaráni gagnvart launþegum, sem voguðu sér að byggja sér
þak yfir höfuðið.
Framsóknarflokkurinn hefur lagt blessun sína yfir athafnir íhaldsráðherr-
anna við að selja eignarhluta ríkisins í atvinnufyrirtækjum, minnka samneysl-
una og draga úr félagslegri þjónustu, auka erlendar skuldir landsmanna og
oþna landið fyrir frjálsu erlendu fjármagni. Að maður nú ekki tali um samstöðu
Framsóknar og íhalds í undirlægjuhætti gagnvart Alusuisse og í að auka
hernaðarumsvif bandaríska hersins á íslandi.
Svona mætti lengi telja, en stöðu þessara mála og þróun verður að skoða
í réttu sögulegu samhengi. Mergurinn málsins er sá, að núverandi aftur-
haldsstjórn hefur verið látið haldast það uppi að raska valdajafnvæginu milli
stéttanna. Þetta hefur tekist með grófri misbeitingu ríkisvaldsins með óhugn-
anlegum áróðursbrögðum og fyrir hik og sundurlyndi á vinstri væng stjórn-
málanna.
Og spurningin er: Hversu lengi á þetta að ganga svona?
Ef hin trylltu öfl innan íslenskrar yfirstéttar fá að ráða ferðinni öllu lengur, er
þess skammt að bíða, að sjálfstæður atvinnurekstur i höndum íslendinga
sjálfra rými hér fyrir erlendu fjármagni í nýtingu auðlinda þjóðarinnar, að dýr-
mæt félagsleg réttindi gufi uþp í „hlýju“ óheftrar gróðahyggju og að landið
verði að bandarísku flugvélamóðurskipi í fremstu víglínu hershöfðingja atóm-
sprengjunnar.
Verkalýðshreyfingin og hinn pólitíski armur hennar, Alþýðubandalag-
ið, verða nú að spyrna hart við fótum og stöðva þennan yfirgang hinna
afturhverfu afla þjóðfélagsins, endurheimta áhrifavöld sín, reka þessa
ríkisstjórn af höndum sér og reisa við merki manngildis, réttlætis, þjóð-
frelsis og mannsæmandi lífskjara á íslandi.