Réttur - 01.04.1985, Blaðsíða 55

fór svo að einn Bandaríkjamannanna,
Joseph Polowsky, liðsforingi, bað um
það að verða, er hann létist, grafinn á
þessum stað og sú bæn var honum veitt af
íbúum Torgau. Og er sá tími kom, í nóv-
ember 1983, uppfyllti stjórn DDR þessa
ósk bardagamannsins gegn fasismanum
og lík hans var flutt frá Chicago, heimili
hans, til Torgau og þar var hann grafinn
að viðstöddum gömlum stríðshetjum frá
Sovétríkjunum og Bandaríkjunum. Eftir-
lifandi félagar er lifað höfðu hinn minnis-
stæða atburð tókust þar í hendur. Þeirra
heitasta ósk var, eins og hins dána, að
friður mætti ríkja og stríðsógn yrði bægt
frá. — Með þeim var sonur Polowskys, er
sést fyrir miðju á myndinni síðari.
En víkjum aftur að orrustunni um
Berlín. Hún kostaði líf 20.000 sovéskra
hermanna, eftir að 88.000 þeirra höfðu
fallið á leiðinni frá Oder til Saxelfar. 30.
apríl reistu Sovéthermenn rauða fánann
á Ríkisþinghúsinu í Berlín, því hinu sama
og nasistar létu kveikja í 28. febrúar 1933
og hófu útrýmingarherferð sína gegn
þýsku kommúnistunum með banni á
flokki þeirra K.P.D. — Pað illvirki þeirra
allt afhjúpaði síðar Dimitroff í réttar-
höldunum frægu í Leipzig 1933, þar sem
nasistarnir voru afhjúpaðir sem brennu-
vargar frammi fyrir öllum heimi.
III
Þýski fasisminn var lagður að velli. En
dýr hafði hann reynst mannkyninu. Auk
mannfórnanna í sjálfri styrjöldinni, —
birtust nú ógnir útrýmingarbúðanna, þar
sem nasistar höfðu banað milljónum
manna, kvenna og barna, — þegar út-
rýma átti fyrst og fremst kommúnistum
og Gyðingum og þrælka þá „óæðri“ kyn-
stofna, er eigi þótti hentugt að drepa.
40 ár eru liðin. En hættan á nýrri út-
rýmingarherferð nýrra „Hitlera“ er ekki
liðin hjá. Að völdum situr í Washington
forseti, sem segir að í Moskvu ríki öfl hins
illa í heiminum, sér sem sé sjálfan Satan
þar að verki. Og þessi maður ræður yfir
voldugri vopnum en Hitler nokkru sinni:
atómsprengjunni, eitri og hverskyns
drápstækjum, nægum til útrýmingar —
eigi aðeins kommúnismans, heldur og alls
mannkyns.
Hættan er ekki liðin hjá. Hún er ægi-
legri en nokkru sinni fyrr. Stríðsæsinga-
menn Bandaríkjanna, sem í 40 ár hafa
undirbúið árásarstríð gegn Sovétríkjun-
um, en ekki þorað í það enn, af því þeir
óttast að sigurinn sé ekki vís, heldur geti
þýtt eyðingu allra vegna styrkleika þess,
er útrýma átti.
En gróðalýðurinn, kaupmenn dauðans,
vinir Reagans í Kaliforníu, krefjast síauk-
ins vígbúnaðar. Þeir græða svo vel á
honum. — Á meðan svelta milljónir
manna í veröldinni.
Er ekki mál að brjáluðu óréttlætinu og
banvænum stríðsundirbúningi linni?
E.O.
119