Réttur - 01.04.1985, Blaðsíða 4

an. Þess er vert aö minnast, að verkalýðs-
hreyfingin og flokkar hennar gáfu tóninn
í þessu efni fyrir meira en hálfri öld, með
baráttu sinni fyrir byggingu verkamanna-
bústaða. Sú barátta skilaði eftirtektar-
verðum árangri, sem enn sér stað víða um
land.
Þá þegar, var ákveðið að verkamanna-
bústaðirnir skyldu vera eignar íbúðir, þó
með vissum takmörkunum á ráðstöfunar-
rétti eignarinnar. Þessi grundvallarregla
gildir enn í dag um verkamannabústaði,
og reynslan hefur staðfest að hún er rétt.
í kjallara- og kofabúskap verkalýðsins,
birtist niðurlæging fátæktarinnar með
nöturlegum hætti. Auðstéttin reisti á
sama tíma yfir sig hallir, sem enn þann
dag í dag þykja fullkomin ofrausn fyrir
venjulegar fjölskyldur. Alþýðan varð að
una við dragsúg, slaga og hrím á glugga.
Því til viðbótar kom kofalyktin, sem oft
varð svo megn, að hún næstum gréri við
íbúana. Þannig varð fátæktin ekki einasta
sýnileg af hýbýlum eða klæðnaði, hún
fannst einatt einnig af lyktinni. Ömurleiki
hreysanna, hlaut að ögra róttækri verka-
lýðshreyfingu til að berjast fyrir frelsun
verkalýðsins, úr berklasmognum sagga-
bælum. Arangur á því sviði varð til marks
um áþreifanlegan ávinning, vitnaði um að
68