Réttur


Réttur - 01.08.1976, Blaðsíða 53

Réttur - 01.08.1976, Blaðsíða 53
Luis Corvalan sextugur Þann 14. september sl. varð LUIS COR- VALAN, aðalritari Kommúnistaflokks Chile, sem nú er píndur í dýflissum fas- istastjórnarinnar, sextíu ára. Krafan um frelsi fyrir þessa hetju verkalýðsins í Chile, sem býður kvölurum sínum byrg- inn, vex í sifellu um víða veröld.1’ Luis Corvalan er fæddur 14. september 1916 í Puerto Montt, sunnan til í Chile. Fað- irinn var barnakennari, móðirin bændastúlka, sem hvorki lærði að lesa né skrifa, þegar hún var ung. Luis langaði til að verða kennari og komst á kennaraskóla. Það var á neyðarárum heimskreppunnar, atvinnuleysið óskaplegt. Það var árið 1934 að Corvalan var að kenna börnum verkamanna og fiskimanna í bæn- um Tomé, í héraðinu Conception, að farið var að ræða í hópnum um orsakir eymdar- innar og verkamaður að nafni Palma sagði frá myndun gamla Sósíalistaflokksins og frá stofnanda hans Emiliano Recabarreu. En upp úr þeim flokki var Kommúnistaflokkur Chile myndaður 1922. Corvalan gekk þá í flokk- inn og tók að vinna að útbreiðslu sósíalism- ans. Hann varð 1938 blaðamaður við eitt blað flokksins, er nefndist „Vakning verka- manna". Afhjúpaði hann arðrán bandaríska saltpéturshringsins og hlaut að launum fyrstu fangelsisvist sína í Iquique og svo í Antofa- gasta og að lokum í afskekktum stað Pitruf- quen. Þegar hann kom úr þessari fangavist 1939 hélt hann aftur til blaðsins og varð nú aðalritstjóri þess. Þá var í Chile víðfeðma þjóðfylking kommúnista, sósíalista og rót- tækra borgaraflokka. Arið 1940 hóf Kommúnistaflokkurinn út- gáfu dagblaðs, er nefndist „E1 Siglo" (öldin). Várð Corvalan fyrst starfsmaður og síðan 1946 ritstjóri þess. Atti blaðið sinn þátt í kosningasigri þjóðfylkingarinnar, er Gon- zález Videlá var kosinn forseti. En undir áhrifum Bandaríkjaauðvaldsins og aftur- haldsins heima fyrir sveik Videla þjóðfylk- inguna og hóf 1948 ofsóknarherferð gegn kommúnistum. Luis Corvalan var þá tekinn fastur og píndur í fangelsi. Hann sagði síðar svo frá þeim atburði: „Þá nótt var ég barinn mikið
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Réttur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Réttur
https://timarit.is/publication/319

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.