Morgunblaðið - 28.09.2008, Blaðsíða 21

einka landssöfnunina í ár þessu
starfi, bendir hún á.
„Það að aðstoða fólk á stríðs- og
hamfarasvæðum felst ekki eingöngu
í matargjöfum, heilsugæslu og því
sem er áþreifanlegt. Að geta hjálpað
fólki að finna aftur týnda fjölskyldu-
meðlimi – að finna aftur öryggi sitt –
er í einu orði sagt stórkostlegt,“ segir
Helga.
„Fólk á rétt á því að vita hvað varð
um þess nánustu. Þetta snýst um
mannlega reisn. Það er ekki hægt að
láta það viðgangast að ættingjar
missi sjónar hver á öðrum og hafi
ekki hugmynd um hvort þeir séu lífs
eða liðnir, særðir eða hafi ef til vill
komist til annars lands.“
Ein í flóttamannabúðum
Á hröðum flótta og í ringulreið
týna börn auðveldlega foreldrum sín-
um. Á hverju ári aðskiljast raunar
þúsundir barna frá fjölskyldum sín-
um og enda alein í flóttamannabúð-
um eða í umsjá þeirra sem taka þau
einfaldlega að sér á flóttanum.
Að sögn Helgu eru foreldrar sem
leita barna sinna hvattir til að skrá
nafn sitt hjá Rauða krossinum og
veita eins miklar upplýsingar um
barnið og mögulegt er.
„Allra leiða er leitað til að hafa
uppi á börnunum og sömuleiðis finna
foreldra þeirra barna sem eru fylgd-
arlaus. Útvarpið er til dæmis mikið
notað. Sögur barna sem hafa týnt
foreldrum sínum eru sagðar og at-
hugað hvort einhver kannist við þær.
Það versta er náttúrlega þegar börn-
in eru svo ung þegar þau týnast að
þau vita ekki hvað þau heita og hverj-
ir foreldrar þeirra eru. Þau hafa þá
ekki hugmynd um hver þau eru.
Þar sem margir hafa verið á flótta
– og margir því orðið viðskila við
fólkið sitt – er ljósmyndum af fylgd-
arlausum börnum dreift á milli
manna,“ segir Helga og útskýrir að
fólk geti þá séð hvort það þekki ein-
hver barnanna.
„Vandinn eykst auðvitað þegar ár-
in líða, börnin vaxa úr grasi og breyt-
ast í útliti. Þá verður erfiðara að
þekkja þau á myndunum,“ bætir hún
alvarleg við.
Afskipt svæði
Landssöfnun Rauða kross Íslands
fer fram næsta laugardag og mun
söfnunarféð renna til Kongós, til að
styrkja leitar- og skilaboðaþjónustu
Alþjóða Rauða krossins þar.
Að sögn Sólveigar Ólafsdóttur,
upplýsingafulltrúa RKÍ, er táknrænt
að söfnunarfé landssöfnunarinnar
renni til Kongós. Athyglinni sé þar
með beint að starfsemi Rauða kross-
ins sem annars fari oft lítið fyrir í
umræðunni – á svæði sem venjulega
fái litla athygli. Sólveig bendir á að
átökin í Kongó og ástandið í kjölfar
þeirra hafi að miklu leyti hafi farið
framhjá heimsbyggðinni. Þótt form-
lega sé kominn á friður í Kongó sé
ástandið enn afar ótryggt, ekki síst í
austurhluta landsins þar sem stað-
bundin átök brutust raunar aftur út í
fyrra.
„Við vonum að íslenskir sjálf-
boðaliðar taki jafnvel við sér og áður
og erum á vefsíðunni okkar, raudi-
krossinn.is, byrjuð að skrá niður nöfn
þeirra sem vilja vera með og ganga
til góðs. Þörfin fyrir leitarþjónustuna
er mikil í Kongó og það er ánægju-
legt að geta lagt lið því góða starfi
sem Alþjóða Rauði krossinn og sjálf-
boðaliðar vinna nú þegar í landinu,“
segir hún.
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 28. SEPTEMBER 2008 21
 Laugardaginn 4. október verður í fimmta sinn gengið til góðs á
vegum Rauða kross Íslands.
 Gengið verður í öll hús á landinu og mun söfnunarféð renna
til Kongó.
 Þar vinnur Alþjóða Rauði krossinn meðal annars að því að sameina
fjölskyldur sem sundrast hafa í kjölfar stríðsátaka.
 Í Kongó er formlega kominn á friður en ástandið er enn afar
ótryggt – ekki síst í austurhluta landsins þar sem staðbundin átök
hafa aftur brotist út.
Gengið fyrir Kongó
Hvað er leitarþjónusta Rauða krossins?
Stríðsátök og náttúruhamfarir sundra fjölskyldum um víða veröld.
Alþjóða Rauði krossinn aðstoðar fólk við að grafast fyrir um örlög
týndra ættingja og sameina fjölskyldur sem hafa tvístrast.
Hvað felst í skilaboðaþjónustunni?
Með skilaboðaþjónustu Rauða krossins er fólki gert kleift að senda
stutt skeyti yfir víglínur eða á staði þar sem póstþjónusta og hefð-
bundnar samskiptaleiðir liggja niðri. Þörfin er mikil – á hverju ári er
send hálf milljón Rauða kross-skilaboða á milli ástvina um víða ver-
öld. Þetta eru stutt og persónuleg skeyti sem sjálfboðaliðar og starfs-
menn Rauða krossins bera út. Að sögn Rauða kross Íslands innihalda
sum þeirra einungis nokkur orð: Ég er á lífi.
Hálf milljón skilaboða á ári
Sameinuð Muhammed, Justine og Isaac með ömmu og móðurbróður.
Þjóðlífsþankar
Eftir Guðrúnu Guðlaugsdóttur
gudrung@mbl.is
Þ
egar hart er í ári vill
manni oft ýmislegt til.
Það er hollt að muna
núna. Um daginn fór ég
á útsölu og sá svo margt
eigulegt að ég ákvað að láta vinkonu
mína vita, sem ekki er „útsöludýr“
að upplagi. Hún sagðist vera í önn-
um við að undirbúa umsókn um
styrk fyrir félagasamtök og hefði
margt betra að gera en rápa á útsöl-
ur.
„Og er þarna svo eitthvað að
hafa?“ sagði hún svo í efasemdartón.
„Já, í þinni stærð er ýmislegt
frýnilegt til,“ svaraði ég.
„Nú, jæja, komdu þá og sæktu
mig,“ sagði hún og svo kvöddumst
við.Ég var úti að ganga þegar samtal
þetta átti sér stað.Ég gekk rösklega
framhjá nokkrum húsalengjum og
þá hringdi síminn minn.
„Heyrðu, úr því þú ert hvort sem
er að koma getur þú þá ekki komið
með skæri til að klippa mig,“ sagði
vinkona mín.
„Nei, mín kæra, það get ég ekki,
ég er nefnilega úti að labba og hef
engin skæri við höndina. Þú yrðir þá
að koma með mér heim til að ég gæti
klippt þig.“
En vinkona mín var í önnum sem
fyrr sagði og aftók að lengja ferðina
sem þessu næmi.
„Nú jæja, þá get ég bara ekki
klippt þig, ég klippi ekki án almenni-
legra skæra,“ sagði ég og við kvödd-
umst á ný.Aftur gekk ég fáeinar
húsalengjur og þá – hvað sé ég?
Á gangstéttinni fyrir framan mig
lágu glæsileg klippiskæri, útglennt,
með svörtum augum. Ég stansaði
bratt eins og þeir gerðu jafnan í
gamla daga, Rip, Rap og Rup í
dönsku Andrésblöðunum. Ég horfði
á skærin, álíka stóreyg og þau. Sann-
arlega voru þau þarna á hárréttum
tíma. Svo beygði ég mig niður og tók
þau upp og stakk þeim í vasa minn.
Mér leið eins og Lísu í Undralandi
sem ekki þurfti annað en rétta út
hönd og þá komu í hönd hennar lykl-
ar og annað sem hún þurfti á að
halda hverju sinni til að bjargast af
við undarlegustu kringumstæður.
Með skærin fór ég svo til vinkonu
minnar og sýndi henni. En hún varð
svo sem ekkert uppnæm. „Það er
fínt að þú fannst þessi skæri, þá
klippir þú mig snöggvast áður en við
förum,“ sagði hún bara, enda í miklu
ham við undirbúning umsókn-
arinnar. Ég klippti hana í snarheit-
um og svo fórum við frækna út-
söluferð sem seint gleymist vinkonu
minni – aldrei hafði hún keypt eins
mikið í einni ferð sagði hún.
En ég get ekki gleymt skærunum,
aldrei hefur komið fyrir mig fyrr né
síðar að finna klippiskæri á gang-
stétt. Ég hef spurst fyrir um hvort
fólk almennt hafi gengið fram á
skæri á gangstétt en svo er ekki.
Þetta er því að mínu mati mjög skrít-
in tilviljun. Þeir sem eru dulrænir
myndu jafnvel segja að þetta væri
bara ekki tilviljun heldur séu vegir
örlaganna órannsakanlegir.
Hvað sem því líður þá urðu örlög
gangstéttarskæranna með svörtu
augun þau að vinkona mín keypti
þau af mér fyrir tíu krónur. Hana
vantaði skæri en vildi ekki að ég léti
þau eftir án þess að ég fengi peninga
fyrir. Það, að gefa eggjárn, getur
víst verið varhugavert samkvæmt
þjóðtrúnni – gæti skorið sundur
vinaböndin. Þess vegna er ráðlegt að
gefa ástvinum eða þeim sem maður
vill ekki glata sambandi við alls ekki
eggjárn heldur láta þá borga fyrir
gripinn.
Svona er sem sagt sagan af skæra-
fundi sem að mati finnanda er það
óvenjuleg vegna fyrrgreindra að-
stæðna að hann telur ástæðu til að
færa hana í letur. Gaman væri að
vita hvort fleira fólk hefur sögur á
takteinum um óvenjulega fundi á
hárréttum tíma.
Skrítin saga
af skærum
@
NÝ TÆKIFÆRI
AUKNIR VIÐSKIPTAMÖGULEIKAR
Í KANADA
P
IP
A
R
•
S
ÍA
•
8
1
8
3
9
www.utflutningsrad.is www.utn.stjr.is
Þriðjudaginn 30. september kl. 12:00-13:30,
Radisson SAS, Hótel Sögu – Sunnusal.
Í tengslum við komu viðskiptasendinefndar frá Nova Scotia er boðið
til hádegisverðarfundar þar sem kynnt verður mikilvægi nýs fríverslunar-
samnings milli Íslands og Kanada auk tvísköttunarsamnings ríkjanna.
Skráning fer fram hjá Útflutningsráði Íslands í síma 511 4000
eða með tölvupósti, utflutningsrad@utflutningsrad.is.
Opnun
Anna Blauveldt, sendiherra Kanada á Íslandi.
Viðskipti Íslands og Kanada
Jón Ásbergsson, framkvæmdastjóri Útflutningsráðs Íslands.
Viðskiptaumhverfi í Nova Scotia, Kanada
Mike McMurray, framkvæmdastjóri viðskiptasviðs
Nova Scotia Business Inc.
Þýðing tvísköttunarsamnings milli Kanada og Íslands
Bragi Gunnarsson, skattalögfræðingur.
Landsbankinn – Starfsemi í Kanada og Nova Scotia
Þorvaldur Þorsteinsson, fjármálaráðgjafi.
Umræður
Öll erindi eru á ensku.