Skinfaxi - 01.10.1934, Side 11

SKINFAXI
91
gömlu mennirnir eru að segja frá þessu, láta þeir stund-
um orð falla um „góða, gamla tímann". Gamlan óðals-
bónda, sem liafði í æsku tekið þátt í kappplægingu,
heyrði eg þó nýlega bæta þessum athygliverðu orðum
við með tár í auguin:
— Við eigum lika æskulýð, sem óhætt er að treysta,
nú á dögum.
Þelta var mælt, þegar rætt var um vinnukappleiki,
sem J. U. F.-æskan stofnar nú til í stórum stíl árlega.
Sveitaungmennin leggja fjörug og áköf út í köpp, ekki
aðeins i að plægja, heldur einnig í að mjólka, dæma um
liúsdýr, járna, planta út, i uppskeruvinnu, heimilisiðn-
aði og mörgu fleiru. Vinnuleiknin eykst hraðfara við
þessa kappieiki, og virðingin fyrir vinnunni að sama
skapi. Getur verið, að ungur keppandi iiugsi minna um
þetta en um æsandi nautn kappleiksins og gleðina af
að sigra. Takmarkið með lcappleikjunum næst jafnt
fyrir þvi. Eigi færri en 8—9 þúsund drengir og stúlkur
tóku þált í vinnukeppni J. U. F. 1932. Það bendir á, að
kreppan liafi ekki drepið hugrekki hinnar ungu bænda-
kynslóðar, lieldur stælt hana til frekari átaka á rekunni
og orfinu.
Ungmennastarfsemi lílt þeirri, sem hér liefir lýst ver-
ið, hefir farið fram í frændalandi voru Danmörku sið-
an 1924. Danskir bændur cru bændur af hug og lijarta
og búnaður þeirra er í prýðilegasta lagi. Þörfin á ung-
mennavakningu til búnaðaráhuga virðist því vera miklu
minni hjá þeim en hjá oss. Engu að síður liefir æsku-
lýður Danmerkur, þúsundum saman og með álcafa,
„unnið að þvi að skapa duglegri, hraustari og hamingju-
samari sveitaæsku, með aulcnum skilningi á þjófélags-
])örfum, og með hugrekki og löngun til að leysa vel af
liendi dagleg' störf að dönskum landbúnaði, á dönskum
sveitaheimilum, einnig á krepputímum". Þessi tilfærðu
orð eru tekin úr skýrslu frá nefnd þeirri, „Landsud-