Skinfaxi - 01.10.1934, Side 45

SKINFAXI
125
Vísa Sigurjóns Björnssonar, Söndum á Meðallandi.
Vertu sterkur, hraustur, hreinn,
hægur, kátur, djarfur,
þínu landi sannur sveinn,
sólarhugsjón þarfur.
Vísa Eiríks A. Guðjónssonar, Þaralátursfirði, N.-ísafj.
V o r.
Blómin gróa, grundin hlær,
gellur spói víða,
syngur lóa, sveitin grær,
af sóleyg glóa hlíðar.
Grindadráp.
„Hvalsagan flýgur“, scgir gamalt íslenzkt máltæki.
Þetta sannaðist tilfinnanlega í Færeyjum 1. ágúst
síðastliðinn. Eg var kominn til Þórsliafnar eimnn
degi fyr, og var úti staddur seinni hluta dags. Þá heyri
eg snarlega hrópað: „Grind, Grind, Grind i Miðvogi!“
„Já, eg veiL það, eg veit það,“ var svarað. „Tjaldur
fer kl. 5, með fólk til Vogeyjar, til að sjá Grindadráp-
ið.“ „Já, eg veit það.“ Hvalsagan gengur ekki né lileyp-
ur; liún flýgur, eða réttara sagt, hún berst í loftinu
eins og þráðlaus skeyti. Það þarf engin „Grindaboð";
hvalsagan flýgur. Loflið er rafmagnað af þráðlausu
Grindaboði.
Klukkan er að verða 5. Tjaldur, stærsta hafskip
Færeyinga, liggur við hafnargarðinn. Fólksstraumar
úr öllum strætum Þórshafnar stefna niður þangað.
Þar á meðal erum við Ríkarður Long, frændi minn,
sem er kennari við gagnfræðaskóla Færeyinga, vitur
maður, fámálugur og skáld. Fólkið lmattast um borð,