Skinfaxi - 01.12.1944, Qupperneq 47

SKINFAXI
119
V. Hægra fótar-snúningurinn. (9. mynd D, 10. mynd E og F).
Til þess að auka þann hraða; sem aflast hefur með hálf-
snúningnum á tábergi vinstra fótar, þá viðheldur kastarinn
snúningnum með þvi að færa líkamsþungann á vinstra fót.
Hægra fæli er sligið til jarðar með bognu kné og bolurinn
álútur yfir fætinum, sem i stöðu sinni líkist samanþrýstum
gormi. Meðan á sveiflunni stendur e,r vinstri fótur teygður
langt fram að kastbrúninni og stigið til jarðar, með innanverð-
um jarka, nær þvert á kaststefnuna, heldur fyrr en snún-
ingunum er lokið, til þess bæði að stöðva likamann og með
því yfirfæra hraðann á kringluna og til þess að undirbúa undir-
10. mynd.
stöðuna fyrir kas'lið (F). Nú eru háðir fætur í jörðu og hafa
stöðvað frekari færslu likamans. Þó að fæturnir bindi likamann
við jörðu þá má livergi i likama kastarans verða binding á
vöðva. Hé,r með lýkur atrennu-snúningunum og kaslið hefst.
VI. Kastið. (10. mynd G og H, 11. mynd I og L).
Þegar þessu fyrrnefnda atriði er náð, er kastarinn viðhú-
inn loka-átakinu. Báðir fælur eru á jörðu og líkamsþung-
inn hvílir aðallega á hægra fæti, sem er beygður sem gormur
undir honum. Bolurinn hliðhallur yfi,r kastfætinum og hægri
armur seilist langt að haki kastarans. Þá leggur kastarinn
allan þunga sinn, afl og fenginn hraða í loka-framsveiflu kringl-
unnar, sem feílur í eftirfarandi viðbragðaröð; a) snörp fram-
vinda hægri mjaðmar (G), b) lcröftug spyrna kastfótar (rétting
hægri fótar um hné og ökla, (II), c) hröð vinda holsins til
vinstri (II), d) leiftursnöggur framslállur kastarmsins (II) og