Skinfaxi - 01.11.1947, Qupperneq 20

84
SKINFAXI
hrifinn hann var af stórleik og framtíðarmögu-
leikum íslands.
Rigningin ágerðist, daginn, sem við vorum i Voss,
og loks var það séð að sýningin yrði að fara fram
innanhúss. •Sýndum við i ungmennafélagshúsinu, og
lief ég varla komið út í meira regn en var þetta
kvöld. Samkomuhúsið var þó þéttskipað áhorfend-
um. Jón Tvilde bauð okkur velkomna. Leiro, lektor
við menntaskólann i Voss ávarpaði okkur á „gamal-
norsk“. Ég svaraði fyrir okkar liönd. Hófst nú hezta
sýning okkar og voru undirtektir áhorfenda afbragðs
góðar. Að lokinni sýningunni voru aflientar smá-
mingjagjafir, m. a. báðum við, að Vossskólanum yrði
aflient eintak af Heimskringlu, sem þakklætisvottur
fyrir allt það, sem sá skóli hefur verið íslenzkum
ungmennafélögum og íslenzkri menningu yfirleitl.
Þessu næst voru þegnar góðar veitingar í íþróttaheim-
ilinu og hófst svo þjóðdansasýning ungmennafélaga.
Mér fannst eiginlega, að ])að sem við hefðum verið
að sýna færi í skuggann fyrir þessari miklu list og
leikni, en þarna kom fram. Undirleikurinn var liehlur
ekki af verri endanum. Per Berge, sá er komið hafði
Iiingað til íslands i „Norrönaleiðangrinum“, lélc á
Harðangursfiðlu. Er lilé varð á dansinum, liófust
ræðuhöld, og báðu Vossverjar að heilsa frændum
sínum á íslandi, dáðu íslenzka skyrið, þeir sem það
höfðu smakkað, létu hrifningu sína i ljós yfir ýms-
um Islendingum, sem verið höfðu í Voss og háðu
fyrir kveðjur til þeirra. Islendingarnir tóku nú að
tæpa á, að gott væri að fá sér „snúning“ á alþjóð-
lega vísu. Per Berge vildi ekki leika undir er slíkt
fánýti var haft í frammi, en Norðmenn og góður
liðsmaður úr okkar hóp hlupu i skarðið og var dans-
að alllengi fram eftir.
Næsta morgun þáðum við heimboð Eskelands, og
var í samsætinu Kristian Bakke, sem nú er hinn