Skinfaxi - 01.04.1949, Qupperneq 58

'KINTAXI
58
það illa í nianninum og valda oft hræðslu (myrkfælni). En
inörgum þykir þær spennandi og sækjast þvi eftir slíku les-
efni ,svipað og þeir, sein venjast á eiturnautnir.
Þá er svo með sumar bækur, að þær eru gagnslausar, —
liafa ekki áhrif til góðs né ills. Það munu inargir telja, að til-
gangslaust sé að gleypa í sig mikið af fánýtri fæðu, en sumir
liafa kannske nógan tima til að lcsa þessháttar bækur, og skal
þá ekki lasta slíkt. Svo mun þó með marga, að þeir hafa
miklum störfum að gegna, en takmarkaðar tómstundir til bóka-
lesturs. Flestir þeirra munu vera þannig, að þeir liafa þörf
i'yrir að auka sinn andlega þroska, til að verða liæfari starfs-
nienn í þjóðfélaginu.
Nauðsynlegt er þvi, að slíkt fóik fái andlegt kjarnmeti, svo
það njóti jafnréttis við þá, sem eru þanfóðraðir á Jitt Jirosk-
andi bókmenntum.
Það hefir verið mikið um öfgakenndar bókaauglýsingar að
undanförnu, og ekki er óeðlilegt, að það glepji suma, þegar fá-
nýtt og skaðlegt rusl er auglýst sein úrvalsbækur. Þörf er því
á, að æskufólkið liugsi málið og athugi Jiað, Iivort heldur skal
velja lesefni, sem hefir áhrif til góðs eða ills, og velji bækur
í bókasöfn sin með tilliti til þess.
Suniir eru máske liannig, að þeim finnst Jieir geta verið nógu
góðir Jijóðfélagsþegnar, þó lieir spillist eitthvað, eða nái ekki
e'ðlilegum Jiroska vegna eiturnautna. Fleiri munu þeir Jió vera,
sem finna liað, að þeir Jnirfa á allri sinni orku og auknum
þroska að halda til að vera sem starfhæfastir umbótamenn í
þjóðfélaginu. Þess vegna er ]>að nauðsyn, að æskan venji sig
á að „verja tíma og kröftum rétt“ og telji Jiað eitt af hlutverk-
11111 ungmennafélaganna að eiga góð liókasöfn, sem geta veitt
andleg verðmæti i fáum en dýrmætum tómstundum.