Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1965, Síða 56

Ég skal engu spá um það, hvernig landsmönn-
um tekst að skapa sér hyggilegri sambúðarhætti
en nú tíðkast. Sáttfýsi og umburðarlyndi í sam-
skiptum einstaklinga og stétta er engin lítillækk-
un, þarf ekki að stafa af minnimáttarkennd. Sátt-
fýsi og umburðarlyndi er heilbrigð skynsemi í
reynd. Viðurkenning á því, að það er ekki rétt
að ætlast til stærri hlutar en þú hefur til unnið,
og gildir að sjálfsögðu jafnt um yfirboðara og
undirgefinn.
Þjóðfélagið sjálft er ekki annað en stórt sam-
vinnufélag. Því má einnig líkja við manninn sjálf-
an og hin ýmsu líffæri hans. Væri það ekki noklt-
uð fávíslegt ef hægri hendin færi að illskast við
þá vinstri, eða ef vinstri fóturinn afsegði að standa
með þeim hægri, þegar maður ætlaði að lyfta
þungri byrði og allrar orku líkamans er þörf. —
Dálaglegt verk það. En einmitt þess konar
vinnubrögð höfum við nú iðulega fyrir sjónum.
Þegar stórar félagsheildir taka upp slík vinnu-
brögð, þá er það ekki vænlegt til farsældar þegar
fram í sækir.
JÉg tel samtökum vélstjóranna það til gildis, að
þau hafa verið hófsöm í málflutningi, Ég held líka
að vélstjórarnir hafi yfirleitt skilning á því að
allt kapp er bezt með forsjá. Ég hef reynslu fyr-
ir því, að margir í röðum þeirra eru víðsýnir og
hyggnir. Þeir sjá út yfir dægurþrasið, og gera
sér ljóst að ekki ber allt upp á sama daginn. Ég
treysti þeim vel, og skora á þá sem stjórna sam-
tökunum á komandi árum, að vinna eftir megní
að einingu milli þeirra starfsflokka sem þeir eiga
skipti við. Þau verk bera sannanlega vinning í
sér sjálf.
Það ber vott um hyggindi vélstjóranna að þeir
hafa löngum haft á dagskránni fleira en kaup-
gjaldsmálin. Þeir hafa gert sér far um að virkja
samtakamáttinn til fleira en kröfugerðar á hend-
ur öðrum, og munu gera betur í þeim efnum á
næstu árum.
Af framansögðu leyfi ég mér að draga þó álykt-
un að vélstjórunum muni vera það betur ljóst
en mörgum öðrum starfshópum í okkar þjóðfé-
lagi, að þeir eru ekki einir, en með mörgum öðr-
um á göngu þessarar þjóðar fram til meiri menn-
ingar og betra og fegurra mannlífs, en hún hefur
átt við að búa á umliðnum öldum.
Ég á þá ósk bezta til handa samtökum vélstjór-
anna, að þeim takist á þeirri göngu að fylkja sér
sem þéttast undir sínum hvíta fána með merk-
inu um tæknikunnáttu þeirra, — kunnáttu sem
um skeið hefur verið einn veigamesti þátturinn
í framförum þessarar þjóðar og hlýtur að verða
það um ókomin ár — og aldir.
flukih aýköAt
Það þótti í frásögur færandi, og víða getið
í erlendum tækniritum, er japönsk skipa-
smiðja, á þessu ári, breytti 67.000 lesta banda-
rísku olíuflutningaskipi „Lake Palourde" á
4 mánuðum, og eftir breytinguna var skipið
118.000 lestir. Þetta er ótrúlegt en satt, og
ameríska blaðið Marine Eng./log, telur að
það muni vera algert heimsmet í slíkum breyt-
ingum á skipi. Fylgja greininni í áður nefndu
blaði margar myndir sem sýna breytinguna
á skipinu stig af stigi. Skipið var skorið
sundur framan við þilfarshúsin og nýtt stykki
„prjónað" framan við. Þetta er að vísu vana-
lega aðferðin. En breyting svona stór í snið-
um óþekkt. Vegna lengdaraukningarinnar
þurfti skipið bæði að breikka og dýpka, varð
því að endursmíða bóghlutann líka. Þilfars-
hús, sem var á framþiljum gamla skipsins
var tekið af í einu lagi og komið fyrir á hin-
um nýja hluta. Bæði stefni og stýri varð
að endurnýja, það hæfði ekki hinu risastóra
skipi. Stýrisvél var breytt að nokkru. Aðal-
vél var ekki breytt, en farmdælum var f jölgað.
Helztu mál fyrir og eftir breytinguna:
Lengd milli BP 234,7 m eftir 285,4 m
Breidd 31,7 - — 38,1 -
Dýpt 18,29 - — 20,92 -
DW lestir 66,800 — 117,966 lestir
Hraði í mílum 17,2 — 16,0
Hið nýja „Lake Palourde", segir blaðið,
getur tekið 51.000 lestir af olíu meira en áð-
ur, en missir aðeins eina mílu af ganghrað-
anum.
Systurskip frá sama félaginu hefur nú
fengið sömu meðferð segir blaðið.
H. J.
Bátar og formenn . . .
Framhald af bls. 316
i 17 vertíðir. Á þessum bát sótti Alexander fast
sjó og var í toppnum með afla á bát þennan. Eftir
að Alexander hætti við „Gissur" var hann með
eftirtalda báta: „Hilmir," „Gísla J. Johnsen" og
„Týr," allt fram til 1951. Eftir það hætti Alex-
ander sjómennsku. Hann er nú starfsmaður hjá
Hraðfrystistöð Vestmannaeyja.
\
336
VlKINGUR