Náttúrufræðingurinn - 1981, Blaðsíða 118

7. mynd. Jarðborinn
Jötunn að bora við
Sjómannaskólann í
Reykjavik. Ljósmynd
Sigurður Harðarson.
— The largest drilling
rig in Iceland drilling
geothermal weíl inside
Reykjavík.
sem dælt er niður og því magni sem
kemur upp gefur til kynna hvar og hvort
borinn hefur skorið vatnsæðar. Sýni af
borsvarfi er tekið reglulega og halli holu
er stundum mældur meðan á borun
stendur. Ef holan er bogin núast bor-
stangir sífellt utan í holuveggi, og hætta
er á að borinn festist, eða borstangir
brotni við þannig álag. Þess vegna hyll-
ast menn til að hafa borholu eins beina
og hægt er.
Svo sem áður var getið eru jarðhita-
holur boraðar víðastar efst en mjórri
neðar. Stafar það fyrst og fremst af því
að í holurnar er látiö misjafnlega mikið
af fóðurrörum sem eru steypt föst og
mynda þannig hlífðarveggi holunnar.
Ofan á þessi fóðurrör er festur holuloki
þannig að hægt er að opna og loka fyrir
holuna. Allmisjafnt er hversu mikið og
hversu djúpt borholur eru fóðraðar.
I lághitaholum er fóðrun fyrst og
fremst gerð til þess að kalt vatn renni
ekki inn ofarlega í holuna. í háhitahol-
um þarf einnig að útiloka kalt inn-
streymi ofarlega, en einnig þarf að taka
með í dæmið að mikill þrýstingur getur
orðið á holutopp, og þess vegna þarf að
sjá svo til að fóðurrör sé nægilega langt
og vel steypt við holuveggi að holu-
260