Náttúrufræðingurinn - 1958, Qupperneq 10

64
N ÁTT Ú R U FRÆÐINGURIN N
sem að utan minnir mjög á rúst af eldfjalli, og inni í henni rís
upp grágrýtisstandur allmikill, sem ekki er ólíkur því að vera
gostappi. Upp í gegnum bergið vestan til í víkinni gengur gangur
úr sérkennilegu bólstrabasalti.
Ofan í Hollendingavík fellur leysingavatnslækur. Þurr var hann
nú að mestu, en farvegurinn sýndi, að þar muni vera allmikið
vatnsfall á vorin. í framburði lians var mikið af vikurkenndu lípa-
ríti, og í bökkunum lög af líparítleir eða eldfjallaösku. Ekki sá ég
annars staðar líparít, þar sem ég fór, en talið er að það muni vera
í Bombellesfjalli, sem er upp af Hollendingavík.
Nokkru austan við Hollendingavík er Rydenshöfði. Norðaust-
ur frá lionum opnast önnur meginvík norðurstrandarinnar, Enska-
vík (Engelskbukta), og skilur hár og sérkennilegur liöfði, Rost-
ungurinn (Kvalrossen), hana frá Mariuvik (María Muscli bukta).
hessar tvær víkur liggja andspænis Rekavík, og er Norðurlónið
austast í Maríuvík.
Enskavík skiptist í tvo iiluta, Viðarvík (Tömmerbukta) að vest-
an og Rostu?igsvog (Kvalrosgat) að austanverðu, liggur liann að
Rostungnum. Milli víka þessarra er alllangt þverhnípt berg. Er í
því samryskja af rauðagjalli og bólstrabasalti, en greinileg liraun-
lög á milli. Liggur sama bergið óslitið alllangt vestur með Viðar-
vík. í henni er dálítið undirlendi fyrir ofan fjörukambinn. Hvergi
sá ég jafnmikinn rekavið og í Viðarvík. Fyrir ofan fjöruna er all-
hár kambur, sem að mestu er lilaðinn úr fornum og fúnum reka-
við (4. mynd), en ofan við liann eru kynstur af nýrri við, enda
mun víkin vera ein bezta rekafjaran á eynni.
Rostungsvogur liggur í skeifulaga hvilft, er hann alldjúpur og
sennilega bezta skipalægið við eyna. Norðan eða öllu heldur aust-
an að vognum gengur Rostungurinn fram, 154 m hár höfði. Að
neðan er hann úr gosbergi, en að ofanverðu úr lagskiptu mó-
bergi. Er það grófgert, en fremur lint. Innan um það eru smá gjall-
molar og mikið af palagónítkornum. Mjög er það veðrað, með
allskyns hillum og skápum og hinum fáránlegustu myndum (5.
mynd). Allmikið af fugli verpir í höfðanum. Uppi á Rostungnum
er dálítill slakki, er þar votlend mosabreiða, með nokkru af dýja-
mosa eða öðrum skyldum mosum, og líkist blettur þessi allmikið
dýi. Hefur þar verið grafinn lítill brunnur, og mun hann vera
hið eina vatnsból á eynni. Niðri í víkinni voru bækistöðvar her-