Náttúrufræðingurinn

Volume

Náttúrufræðingurinn - 1958, Page 24

Náttúrufræðingurinn - 1958, Page 24
78 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN þar sem mosaþúfurnar hafa sigið fram, og er þar greinilega um beint jarðskrið að ræða. Á slíkum stöðum eiga háplöntur mjög erfitt nteð að festa rætur, eða öllu heldur, þótt þær skjóti rótum, þá slitna ræturnar von hráðar upp aftur. Þá má og geta þess, að hitabrigði eru tíð, og þar sent hæðir og hlíðar eru oft tiltölulega snjólítil á vetr- 7. mynd. Fjöruarfaþúfa í Tömmerbukta. — Honckenya peploides mat. I.jósm.: Steindór Steindórsson. um, má telja fullvíst, að bein frostþensla gróðursvarðarins valdi rótarslitum. Er allt slíkt alkunnugt í heimskautalöndum, og sjást hins sama minjar hér í hálendi íslands. Naumast er hægt að tala um jarðvegsmyndun. Meira að segja í grasgeirunum við fuglabjörgin, þar sem allar líkur benda til, að nokkur næringarefni berist gróðr- inum af fugladriti, virðast plönturnar vaxa upp úr berum sandin- um. Sennilega skolast gróðrarmoldin burtu jafnóðum, ásamt gróð- urleifunum, því að varla sást vottur af sinu í þeim tveimur gras- geirasvæðum, er ég skoðaði, í Kvalrosgat og við Söyla. Um vaxtar- lag plantna má geta þess, að nær allar háplöntur vaxa í þúfum.

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.