Náttúrufræðingurinn - 1958, Qupperneq 45

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
99
ákvörðunin hafi nú verið gerð í Heidelberg, og samkvæmt henni
sé aldurinn 8780±150 ár. Kemur þetta ákjósanlega vel heim við
aldursákvörðunina frá Yale og má telja næstum öruggt, að aldur
þessa mós sé um 9000 ár. Þar með má einnig næstum öruggt telja,
að á línuriti því, sem birt er í áðurnefndri grein (bls. 190) sé annað-
livort punktalínan eða strikalínan nærri réttu lagi, þ. e. að annað-
hvort hafi orðið sjávarhækkun hér sunnanlands og því væntan-
lega allt í kringum land á Allerödskeiði, þ. e. á tímabilinu 9800-
8800 f. Kr., eða að þetta hafi gerzt undir lok Yngra holtasóleyja-
skeiðs og strax þar á eftir, þ. e. öldunum næstu fyrir og eftir
8000 f. Kr. Hefur þá land risið mjög ört næstu 500—700 árin þar
á eftir, svo ört að nánast væri um að ræða það, sem kvarterjarð-
fræðingar nefna ,,chock“, og nokkrir þeirra telja, að átt hafi sér
stað bæði í Skandínavíu og víðar þar sem meginjöklar hafa hulið
lönd. Rannsókna á öðrum svæðum Suðvesturlands: Suðurlands-
undirlendinu eða Borgarfjarðarhéraði, mun þurfa við, til að fá
nánar úr þessu skorið. _. .
Sigurður Þorarmsson.
Mcrkir fundarstaðir jurta 1957.
í afskekktum fjörðum og víkum er oft furðu fjölskrúðugt gróður-
far. Það er eins og landþrengslin hafi sópað fjölmörgum tegundum
saman á litla bletti undir fjöllunum. — Sunnan undir Gerpi liggur
Vaðlavík, einhver austasta byggð á íslandi, fyrir opnu hafi, eins og
geysimikil skál eða hvilft. Þar eru allgrösugar hlíðar, en engjar, lón
og flæðar við sjóinn. Fjórir bæir í byggð. í Vaðlavík sá ég nokkrar
sjaldgæfar jurtir s.l. sumar, t. d.:
S t i n n a s e f (Juncus squarrosus).
Hagastör (Carex pulicaris).
Gullstör(C. serotina).
Dúnhulstrastör (C. pilulifera).
Skriðstör (C. Mackenziei).
A 1 u r t (Subularia aquatica).
Sóldögg (Drosera rotundifolia).
Bæði stinnascfið og hagastörin vaxa einnig að Karlsskála í Reyð-
arfirði, og þar vex g e i t a k á 1 (Aegapodium podagraria) í og við
blómagarð.
T Austdal við Seyðisfjörð vex stóriburkni (Dryopteris filix