Náttúrufræðingurinn - 1967, Qupperneq 30

122
NÁTTÚ RU FRÆÐI N GURINN
Væri samröðun Jrrepanna óbrigðul með öllu hefði engin Jrróun
átt sér stað og lífverurnar væru enn á frumstigi. Hin sjaldgæfa villa
í endurprentun kjarnasýrustigans er hins vegar grundvöllur breyti-
leikans, sem gefur tilefni til samkeppni og úrvals meðal fjölbreyttra
einstaklinga og veitir nýjan efnivið til framhalds þróunar. Hins
vegar er stöðugleiki í byggingu og lútarsamröðun kjarnasýrunnar
ásamt sjálfsfjölgunarhæfni hennar valdur að festu í Jiroska og við-
komu einstaklinganna.
Upphafleg myndun kjarnasýrunnar á þróunarbraut hins lífræna
efnis skapaði festu í byggingu eggjahvítunnar. Þar sem áður hafði
ríkt skipulagsleysi, var nú byggt samkvæmt áætlun. Kjarnasýran
var gædd sjálfsfjölgunarhæfni og gat skipað fyrir um uppröðun á
amínósýrum í ákveðin eggjahvítuelni. Hér höfðu skapast tímamót
í þróun lífræns efnis. Endurtekningarháttur kjarnasýrunnar, sem
telja má bera vitni um líf, var komin fram á sjónarsviðið. Það má
geta J^ess hér, að í tilraun, sem framkvæmd var við Kaliforníuhá-
skóla, hefur tekizt að framleiða adenín, einn af fjórum fútum
kjarnasýrunnar, við Jrað að geisla blöndu af methani, ammoníaki
og vatni.
Ef til vill gerðist nýmyndun kjarnasýrunnar hér á jörðu um það
bil fyrir þremur milljörðum ára. Hugsanlegt er, að þróun lífræns
efnis úr ólífrænu fram að þeim tíma, hafi tekið um tvo milljarða
ára. Þannig, að frumlíf hefji þróun sína hér á jörðu fyrir fimm
milljörðum ára. Er sú aldursákvörðun meðal annars miðuð við
Jrað, að elztu frumuleifar, sem fundizt hafa i jarðlögum, eru taldar
vera tveggja milljarða ára gamlar. Leifar Jtessar ertt af blá-græn-
þörungum, sem komnir eru það langt á þróunarbraut, að vart er
hugsanlegt annað en að tekið hafi milljarð ára fyrir Jrá að þróast
úr einföldum gerðum lífsins, svo sem úr gerð frumstæðra gerla.
Þannig gerlar eru til, sem enn fá orku sína við sýringu ólífrænna
efna, svo sem brennisteins og járns og eru ef til vill afkomendur
frumgerla, sem staðnað hafa á þróunarbrautinni. Löngu seinna á
þróunarbrautinni komu fram einstaklingar með blaðgrænu, sem
gátu beizlað orku sólarljóssins lífsstarfi sínu til framdráttar. For-
feður plantna voru að þróast. Með ljóstillífun bundu frumplöntur
koltvísýring og vatn og skiluðu súrefni út í lofthjúpinn, og súrefnis-
magn loftsins fór vaxandi.
Þá komu þær frumur fram, forfeður dýra, sem neyttu súrefnis