Náttúrufræðingurinn - 1994, Qupperneq 8

F)ÖRBROT eða
AUKIÐ LÍFSMARK ?
í upphafi ritstjóraferils míns hjá Náttúrufræðingnum fjallaði ég um það í ritstjórarabbi (61.
árg. 2. hefti, bls. 136) að útgáfa tímaritsins væri í nokkurri kreppu. Frá árinu 1951 hefur
Náttúrufræðingurinn verið félagsrit Hins íslenska náttúrufræðifélags og ekki seldur í
áskrift. Allmörg undanfarin ár hefur félögum fækkað ár frá ári og er nú svo komið að
útgáfa tímaritsins stendur í járnum fjárhagslega. í pistli mínum benti ég á þá meginskýr-
ingu á fækkun félaga að undirtitill Náttúrufræðingsins „alþýðlegt fræðslurit um náttúru-
fræði“ ætti vart við lengur þar sem timaritið hefði í gegnum tíðina þróast mjög mikið í átt
til vísindarits.
Arið 1992 var að frumkvæði stjómar félagsins stofnað útgáfuráð sem í skyldu sitja fjórir
menn auk ritstjóra. Ráðinu var ætlað að móta nýja stefnu og beina tímaritinu á ný í átt að
hinu upphaflega markmiði þ.e. að vera alþýðlegt fræðslurit. Hlutverk ritnefndar verður
eftir sem áður að hafa faglegt eftirlit með efni ritsins. Til starfa í útgáfuráði réðust, auk
ritstjóra, Ámi Hjartarson jarðfræðingur, Borgþór Magnússon gróðurvistfræðingur, Guð-
mundur Viðar Karlsson framhaldsskólakennari og leiðsögumaður og Marta Ólafsdóttir
framhaldsskólakennari. Búi Kristjánsson endurskoðaði útlit og uppsetningu efnisins í
samráði við útgáfuráð og tekin var ákvörðun um að nota bakhlið kápunnar fýrir
auglýsingar en Náttúrufræðingurinn birti síðast auglýsingar árið 1960. Hér verður ekki
fjölyrt frekar um þær breytingar sem gerðar hafa verið á tímaritinu og árangurinn lagður
i dóm lesenda. Það er von aðstandenda ritsins að framundan séu bjartari tímar og að
Náttúrufræðingurinn fái að fræða landslýð um hinar ýmsu greinar náttúmvísindanna um
ókomin ár.
Sigmundur Einarsson