Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1994, Síða 11

Náttúrufræðingurinn - 1994, Síða 11
1. mynd. Hrímblakan Lasiurus cinereus sem fannst hjá Bjarnastöðum í Selvogi haustið 1957. Myndin er af dýrinu uppsettu á Náttúrufræðistofnun Islands. Hrímblaka er algengasta tegund leðurblaka sem fundist hafa hér á landi. Hún dregur nafnið af hrímgráum feldi. - The Hoaty Bat Lasiurus cinereus found at Bjarnastaðir in Selvogur in autumn 1957. The photo shows the mounted specimen at the Icelandic Museum of Natural History. This is the most common bat species in Iceland. Ljósm./photo Erling Olafsson. munandi leðurblökutegundir (Ryberg 1947). í þýsku útgáfunni (Pennant 1787b) er tegundin talin vera Vespertilio murinus, sem er kölluð apalblaka á islensku. Preyer og Zirkel (1862) telja tegundina sem Penn- ant á við vera Vespertilio pipistrellus, sem nú er jafnan kölluð Pipistrellus pipistrellus en dvergleðurblaka á íslensku. Ekki verður séð að þessar tegundargreiningar séu neitt annað en ágiskanir og því er ógjörningur að taka þær til greina. Bæði Koopman (bréf, dagsetl 26. jan. 1966) og Krzan- owski (1977) töldu (hvor í sínu lagi að því er virðist) að Pennant hlyti að eiga við hrímblöku Lasiurus cinereus. Sú ályktun var líka byggð á getgátum því þeir tóku mið af þeim tegundum sem þá höfðu örugglega sést áður, en þess háttar teg- undagreiningu er ekki treystandi. ■ ÍSLENSKAR ATHUGANIR Skráðar leðurblökukomur eru 13 á íslandi. 1 öllum tilvikum var um stök dýr að ræða, nema árið 1981 þegar sex dýr fundust saman. Því er vitað um 18 einstaklinga héðan (1. tafla, bls 7). Til viðbótar 18 ofangreindum dýrum geta Hutson og Hill (1986) um tvær leðurblökur sem sáust í Ingólfshöfða (A- Skaft) 24. júlí 1984. Við nánari skoðun þykir ekki ráðlegt að taka þá athugun til greina. Aðstæður benda eindregið til þess að þama hafi verið um sjósvölur Oceano- droma leucorrhoa eða stormsvölur Hydro- bates pelagicus að ræða. í þremur tilvikum af þessum 13 sáust leðurblökumar aðeins á flugi. Þess vegna er ekki vitað hvaða tegundir áttu í hlut. í tveimur tilvikum til viðbótar em dýrin ekki varðveitt og engin tegundargreining fyrir hendi. Tegund er því þekkt í átta tilvikum og á við alls níu dýr. Náttúrufræðistofnun íslands geymir langflest dýrin sem hafa varðveist. Sex em geymd heil í vökva en eitt er uppsett (1. mynd) og skrokkur þess í vökva. Skrokkar tveggja dýra til viðbótar eru varðveittir í vökva en skinn þeirra eru uppsett í Vest- mannaeyjum, annað á byggðasafninu en hitt á Náttúrugripasafni Vestmannaeyja. 5
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88

x

Náttúrufræðingurinn

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.