Samvinnan - 01.10.1969, Blaðsíða 6

Álit rússneska skopblaSsins Krokodil á þarlendu sjónvarpi: Kjörinn tímaeyðir.
Munið
Flóaostana
Kaupið þá
í næstu matvörubúð
MJÓLKURBÚ
FLÓAMANNA
I____________________________'___
réttindakonur aldrei eytt orku
sinni í þá fásinnu að skapa „hug-
sjónafræði mæðraveldis framtíð-
arinnar“. Endurreisn mæðraveld-
is hefur aldrei verið á stefnu-
skrá kvenréttindahreyfingarinn-
ar. Jafnrétti og jafnstaða kvenna
og karla er það takmark, sem
keppt er að.
Æskilegt hefði verið, að fleiri
karlmenn en próf. Jóhann Hann-
esson og ritstjórinn hefðu fjallað
um aðalefni blaðsins, sem hlaut
yfirskriftina Konan og þjóðfé-
lagið, en þeir víkja kannski ein-
hverjir að þessum sömu málum,
þegar blaðið tekur fyrir málefnið
Karlmaðurinn og þjóðfélagið,
sem hlýtur að koma í kjölfarið,
áður en langt um líður. Það er
full ástæða til að tala um vanda-
mál karlmanna, þegar jafnréttis-
og jafnstöðumál kvenna og karla
eru á dagskrá. Karlmenn eru
líka menn, rétt eins og konur.
Vonandi verða karlmennirnir
skeleggir í jafnréttiskröfum sín-
um sem feður, jafnt sem feður
óskilgetinna barna og feður
hjónabandsbarna á eigin heimili
eða á heimili fyrrverandi eigin-
konu og stjúpföður barnanna.
Stjúparnir eiga líka við vanda-
mál að stríða og vafasamar skyld-
ur að lögum. Svo má líka minna
á einstæðu feðurna. Karlmenn-
irnir geta ekki búizt við því, að
kvennasamtökin muni alltaf eftir
þeim í kröfum sínum, þar sem
misréttið gagnvart einstæðum
foreldrum bitnar á miklum mun
fleiri mæðrum en feðrum, og
launa- og atvinnumöguleikar
kvenna eru almennt lakari en
karla.
Ég verð að slá botninn í bréf-
ið, annars verður það endalaust.
Með góðum óskum Samvinn-
unni til handa.
Anna Sigurðardóttir,
Hjarðarhaga 26.
Herra ritstjóri!
Þuríður Kvaran spyr um mein-
inguna í bók Halldórs Laxness,
Kristnihald undir Jökli, í grein
sinni Nokkrar athugasemdir um
lífið og listina í síðasta hefti
Samvinnunnar. Hún fullyrðir að
algengustu viðbrögð fólks við
bókinni sé fliss; að sögupersón-
urnar séu allar meira eða minna
snarruglaðar og svo gjörsneydd-
ar öllum mannlegum elementum
að ekki sé unnt að skilja þær,
því síður finna til með þeim.
Nú er víðs fjarri að ég vilji
áfellast greinarhöfund fyrir við-
horf hans til Kristnihalds undir
Jökli. Ég vil þó með því að rekja
lítillega mín eigin viðhorf til
bókarinnar eindregið mótmæla