Samvinnan - 01.12.1984, Page 51

Samvinnan - 01.12.1984, Page 51
sagði að sér stæði í rauninni á sama. Það væri alls ekki hægt að ögra henni á þennan hátt, sagði hún. Hún var þreytt. Þreytt, það var það sem hún var fyrst og fremst. Aðeins þegar fjölskyldan kom í heimsókn, systkini hennar og frænd- fólk Karínu, vildi hún óð og uppvæg skapa ímynd hamingju okkar. Hún lék hugljúfa þætti úr lífi litlu ham- ingjusömu fjölskyldunnar. Hún áleit að móðir hennar, faðir hennar, systkini hennar, frændur og frænkur ættu við nógu mörg vandamál að stríða. Og þeirra vegna tók hún að sér hlutverkið, hamingjusöm ung móðir og hamingjusöm ung hús- móðir. Þessi þættir fóru í taugarnar á mér vegna falskrar yfirborðssælu og ég get vel ímyndað mér að hún hafi æft þá fyrirfram. Hún lofaði Karínu súkku- laði og ís fyrir að taka þátt í þessu. Hún gerði sér ekki nærri eins dælt við mína fjölskyldu. Ef svona sunnudagur misheppnað- ist hjá henni, átti hún til að leggjast í vikulangt þunglyndi. Ef Karína var ómöguleg. Ef ég fór að skammast. Eða ef við rifumst. Ef henni fannst hún áreitt í þessari uppgerðarsælu sinni, þá var það nánast fastur liður að við færum að rífast. Stundum fannst mér að rifrildin okkar kynnu að líkjast einhverju eftir Bergmann. Öðrum stund- um höfðust þau ekki upp fyrir teikni- myndaplanið. Og það var einungis af fjárhagslegum ástæðum að diskarnir fengu ekki að fljúga. Það hlýtur að hafa verið eftir mis- heppnaðan sunnudag, að mér varð gengið út á baðherbergið. Hún hafði ekki læst að sér og ég vissi að hún var þar. Handleggir hennar hvíldu a hand- laugarbarminum. Hún hélt á rakvél- arblaði í hægri hendi. Eins og hún vildi þannig dáleiða sjálfa sig til að færa sér í nyt blaðið sem hvíldi milli fingra hennar. Skínandi skarpt og gljáandi. Var henni alvara? Ætlaði hun ser. Eða var þetta bara leikur? Reyndi hún að gera dvöl sína á baðinu meira spennandi með þessu móti? Hún lét sem hún sæi mig ekki. Hún sagði: „Ég varð ekkert vör við þig“. Hún sagði: „Bráðum fer hann að rigna“. . , , ., Pegar við vorum komin 1 rumiö, rétti hún mér höndina. Hún var ekki vön því. , . , , Þetta sumar leigðum við okkur hus við ströndina. Stundum fannst mér, að rifrildin okkar kynnu að líkjast einhverju eftir Bergmann. GLEÐILEG JOL FARSÆLT NÝTT ÁR Þökkum viðskiptin á liðnu ári KAUPFÉLAG STYKKISHÓLMS Stykkishólmi Óskum landsmönnum öllum GLEÐILEGRA JÓLA ogfarsœldar á komandi ári Þökkum gott samstarf og viðskipti á liðnum árum KAUPFÉLAG BERUFJARÐAR Djúpavogi

x

Samvinnan

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.