Andvari - 01.01.2000, Síða 45

andvari
ANNA SIGURÐARDÓTTIR
43
sótti hún fund í Alþjóðasamtökunum í Lundúnum. í september 1970
sat hún fund í Königstein í Vestur-Þýskalandi og var efni fundarins
„Menntun á tækniöld“ en Sameinuðu þjóðirnar höfðu útnefnt árið
1970 alþjóðamenntaár. Af því tilefni flutti Anna útvarpserindi um
menntun og skólagöngu íslenskra kvenna. Það var þýtt og því dreift
á fundinum.113 Þarna voru samþykktar ályktanir um fjölskylduáætl-
anir og staðfest að stærð fjölskyldu hefur afdrifarík áhrif á stöðu
kvenna og að efnahagsleg staða kvenna hefur bein áhrif á efnahags-
þróun í heiminum.114
Anna tók þátt í fundum Samtaka norrænna kvenréttindafélaga
sumurin 1964 í Kaupmannahöfn, 1968 á íslandi, vorið 1972 í Voksen-
ásen við Osló og 1974 í Esbo í Finnlandi.115 Þess er að geta að Anna
ferðaðist aldrei flugleiðis svo að ferðir utan voru tímafrekar en hún
vílaði ekki fyrir sér að fara um langan veg til funda við aðrar kven-
réttindakonur því að slíkir fundir voru henni afar mikils virði. Þegar
hún fór til dæmis til Esbo varð hún fyrst að fara með fragtskipi til
Hamborgar og þaðan til Trelleborg, Kristianstad, Stokkhólms og
loks með skipi til Helsingfors en Esbo er þar skammt frá. Á fundin-
um var rædd hjúskaparlöggjöf Norðurlandanna, einkum löggjöf um
réttindi og skyldur hjóna, en nefndir voru starfandi að endurskoðun
sifjalaga á öllum Norðurlöndum. Framfærsluskylda hjóna var ofar-
lega á baugi en hún er gagnkvæm samkvæmt gildandi lögum. Fund-
urinn sendi ályktun til Norðurlandaráðs um að samræma væntanleg
lög á Norðurlöndum um réttaráhrif hjúskapar. Þá voru gerðar álykt-
anir um hlutverk kynjanna og fræðslu á því sviði.116
Jafnframt því að taka þátt í fundum erlendis er óhætt að fullyrða
að hún lét meira að sér kveða í félagsstarfinu hér heima en flestar
aðrar. Hún vann mörgum málum framgang og var yfirleitt langt á
undan hinum. Til marks um það lagði hún til að gefa út fréttabréf
tveimur áratugum áður en það varð loks að veruleika 1979.117 Hún
sat í jafnréttisnefnd Alþjóðasamtakanna 1965-1973 og var fréttaritari
IWN um skeið. Hún sá að mestu leyti um bréfaskipti við Alþjóða-
samtökin og svaraði fyrirspurnum frá Sameinuðu þjóðunum sem oft
var tímafrekt.118
Fullvíst er að þátttaka Önnu í ofangreindum fundum hefur víkkað
sjóndeildarhring hennar og eflt sjálfstraustið. Þar fékk hún tækifæri
til að tala um sín hjartans mál og komst í kynni við margar af helstu
forvígiskonum kvenréttindabaráttunnar og bast við þær vináttu-