Andvari - 01.01.2000, Síða 145

andvari
SAMFERÐA í SÓKN TIL SJÁLFSTÆÐIS
143
þriðja útgáfa (Edinborg, 1998), bls. 137. Sjá einnig R.F. Foster, W.B. Yeats: A Life. Volume
__ I: The Apprentice Mage 1865-1914 (Oxford, 1997).
„Þjóðernishreyfingin á Skotlandi“, Vísir 8. nóvember 1923.
„A Note From Iceland", The Scottish Nation 20. nóvember 1923.
61 Þar af ritaði McGill einn leiklistardóm til viðbótar „The Soul of Edinburgh“, The Scottish
Nation 4. desember 1923. Viku síðar birtist bréf Snæbjarnar til blaðsins á ný, öldungis
óbreytt!
“ McGill lagði til greinar um leiklistarmál og bókmenntir í hvert þeirra fjögurra tölublaða
sem komu út af ritinu. í því fyrsta átti hann tvær greinar; „The Plays of John Brandane"
og „At the Sign of the Thistle: I. The Poetry of Lady Margaret Sackville“, The Northern
Review (maí 1924). Einnig „Little Scots Theatre: Pardon in the Morning", The Northern
Review (júní-júlí 1924); „The Theatre before the Union“, The Northern Review (ágúst
1924); „The Literature of the Irish Revolt", The Northern Review (september 1924).
Alexander McGill, „Bókmenntavakningin skozka", bls. 21.
M Sama heimild, bls. 22-23.
65 Sama heimild, bls. 25.
66 Sama heimild, bls. 25-26.
Sbr. t. d. Davíð Logi Sigurðsson, Sjö alda ánauð? Samanburður á sjálfstœðisbaráttu ís-
lendinga og íra og hugmyndum þjóðfrelsismanna um þjóðerni sitt, uppruna þess og mikil-
vœgi, BA-ritgerð í sagnfræði við Háskóla íslands 1996.
w Christopher Harvie, No Gods and Precious Few Heroes, bls. 129-131.
Alexander McGill, „Bókmenntavakningin skoska“, bls. 34-35.
Sama heimild, bls. 34.
Grieve kom sér út úr húsi hjá þjóðernissinnum fyrir að vera of kommúnískur í pólitík
sinni og kommúnistum líkaði fyrir sitt leyti ekki við það hversu þjóðernissinnaður hann
var! Sjá Christopher Harvie, Scotland and Nationalism. Scottish Society and Politics, 1707-
721977 (London, 1977), bls. 150-157.
73 Sem reyndar hafði áður birst í The Scottish Nation 25. september 1923.
I forspjallinu fjallar McGill um höfundinn og lætur þess sérstaklega getið að hann trúi því
að Snæbirni hafi tekist vel upp við þýðinguna. „Snæbjörn tjáir mér að þýðingin hafi verið
sér hugljúft starf, því að um langt árabil hafi saga þessi verið sér harla kær og að í hana
hafi hann sótt ánægju og andlega fjársjóði." Snæbjörn endurútgaf bókina tvisvar sinnum
7) °g í þriðju útgáfunni 1953 er forspjall McGills á bak og burt.
George Pratt Insh, „No Mean City“, The Scottish Educational Journal, 31. maí 1935, bls.
726. Bókin var skrifuð að beiðni skólamálayfirvalda í Glasgow, sbr. bréf Christine Dick-
75 son til höfundar, 26. júní 1999.
McGill hóf kennslu við Drumoyne-skóla 5. janúar 1943, skv. skjölum Strathbungo-barna-
76 skólans. Afrit af dagbókum skólans í eigu höfundar frá Borgarskjalasafni Glasgow.
Alexander McGill til Christophers Murrays Grieves, 17. nóvember 1946. Úr safni bréfa til
77 Grieves, sem geymd eru á bókasafni Edinborgar-háskóla, merkt Gen. 2094/3/1289-91.
Christine Dickson segir ekki útilokað að tengsl föður síns við Island hafi rofnað þegar
heimsstyrjöldin síðari hófst 1939. Ekki aðeins hafi verið erfiðara að halda uppi samskipt-
um við fjarstadda vini heldur átti McGill hvort eð nóg með að halda sambandi við börn
sín fjögur, sem öll sinntu herþjónustu fjarri heimahögum sínum. Sjá bréf Christine Dick-
7s son til höfundar, 11. mars 2000.
79 Skv. upplýsingum General Register Office Scotland í Edinborg.
M Christine Dickson til höfundar, 11. mars 2000.
a Christine Dickson til höfundar, 26. júní 1999.
Cm samanburð á orðræðuhefð íslendinga og íra, sjá Davíð Logi Sigurðsson, Sjö alda
ánauð?