Andvari

Årgang

Andvari - 01.01.1941, Side 62

Andvari - 01.01.1941, Side 62
58 Guðmundur Finnbogason andvaui vill heldur bók eða kvikmynd. Aftur mundu skrifstofumenn finna þörf á aÖ hreyfa sig eftir kyrrseturnar. Það, sem einum þykir þrælavinna, þegar það er hversdagsvinna hans, t. d. garð- yrkjustörf, þykir öðrum bezta skemmtun og hressing, þegar hann gerir það í tómstundum sinum. Ef vér lítum yfir hið helzta, sem menn verja tómstundum sínum til, þá sjáum vér, að það er raunar tvenns konar: annars vegar er það fólgið í því að horfa og hlusta á það, sem aðrir gera eða hafa gert, hins vegar í því að hafast eitthvað að sjálfur, sem rnanni er ljúft að gera. Til hins fyrra má telja: að hlusta á útvarp eða hljóðrita, fara í bíó, leikhús, hljómleika, ganga á söfn, þjóð- rninjasöfn, náttúrugripasöfn, listasöfn o. s. frv., horfa á íþróttir, kappleika o. s. frv. Til hins síðara má telja: lestur, ritstörf, tafl, spil, samkvæmislíf, ferðalag og iðkun hvaða listar eða íþróttar sem er og loks hvaða verlc sem er, ef menn vinna það af frjálsum vilja, af því að þeir kjósa það heldur en iðjuleysið. Allt getur þetta verið gott, hvað á sínum tíma, eftir því sem á stendur. Allt getur það auðgað lífið. Engu að síður verður því varla haldið fram, að það sé allt jafngott og gilt, og þá kemur spurningin: Hvar er mælikvarðinn? Eftir hverju dæmum vér, er vér segjum, að einn verji tómstunduin sínum betur en annar? Hvað mundum vér segja við ungling. sem vildi fræðast um það, hvaða skoðunarháttum hann ætti að beita, er thann ráðstafaði tómstundum sínum? Ég mundi segja við hann eitthvað á þessa leið: Ég býst við, að þú viljir verja tómstundum þínum þannig, að þær glæði lífsþrótt þinn fremur en veiki, að þú verðir heldur vitrari en heimskari, heldur betri maður en verri eftir en áður. En viljirðu þetta, þá er þess að gæta, að þróttur manns og vit og góðleiki glæð- ist hezt af samlífi við þá menn, sem sjálfir eru þessum eigin- leikum gæddir, eða af kynningunni við verk þeirra. Nú á ekki liver maður alltaf aðgang að slíkum mönnum, en í stað þess oft að verkum þeirra, sem geyma það, sem bezt var í mönn- unum. Það eru ekki margir, sem eiga því láni að fagna að kynnast persónulega mesta rithöfundi eða tónskáldi, málara, myndasmið, vísindamanni sinnar samtíðar, en verkum þess-
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104

x

Andvari

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Andvari
https://timarit.is/publication/346

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.