Andvari - 01.01.1933, Blaðsíða 29

Andvari
Fiskirannsóhnir.
25
Skagagrunnið liggur út af Skaga, milli Húnaflóaáls
«2 Skagafjarðardjúps, álíka langt til hafs og Skaginn er
iangur, talið frá botni Húnafjarðar (rúmar 30 sjóm.). Út
Irá Skaga er fyrst breitt landgrunn, svo er lægð í
Srunnið um miðbik þess, en svo grynkar aftur, svo að
á stóru svæði á utanverðu grunninu, er aðeins 50 fðm.
dÍPÍ eða minna og þar sem grynnst er, innan við 20
fðm. Er það hið eiginlega Skagagrunn. Þar vex þari í
botni og menn hafa komist þar í rauðan þaraþyrsk-
I'no.1) Austurbrún grunnsins er allhlykkjótt, en vestur-
brún þess er mikið til bein og snardýpkar af henni
niður í Húnaflóaálinn.
Vér lentum utarlega á vesturbrún grunnsins, um 30 sjóm.
nt af Skaga og toguðum þar næstu 3 daga. Þaðan sem
vér vorum lengst úti, vatnaði yfir Skagann og allt lág-
lendi, en vár færðum oss smámsaman suður eftir grunn-
inu, svo langt að Skaginn fór að koma upp, er vér
vorum um 15 sjóm. undan landi. Var ýmist togað
«PPÍ á grunninu á 55—90 fðm., úti í álnum á 100—150
fðm., eða af brúninni og út í djúpið, eða þá öfugt og
fert sig með henni út og inn, á umgetnu svæði. Botn-
inn var yfirleitt harður uppi á grunninu og smáir og
stórir steinar á víð og dreif, sennilega bornir þangað í
bafísjökum, sem oft standa botn á grunninu. Komu
nokkrir af þessum steinum í vörpuna og sumir all-
ttyndarlegir, hinn stærsti 6—800 pd. Var í þeim lítill
lengur, því þeir vildu rífa vörpuna og opna fiskinum leið
út úr henni. Úti í álnum var botninn mestmegnis leir.
Þarna voru dregnir 14—16 drættir á dag og aflinn
20-25 pokar, en annars var fiskurinn nokkuð mishitt-
vr, svo að aflinn í drætti gat verið frá slöttung upp f
1) Einhversstaöar úti á Skagagrunni á hið fræga Sporðagrunn
að vera. En ekki vita menn nú með vissu, hvar það er.