Andvari - 01.01.1933, Blaðsíða 63

Andvari
Fiskirannsóknir.
59
aður, vegna smaeðar) og síld á ýmissi staerð, kopsíld,
millisíld og jafnvel stórsíld. Af kópsíld er oft mikii
mergð og spurning, hvort ekki mætti gera sér meiri
mat úr henni, en orðið er, (sjá frekara skýrslu mína
1909-10, bls. 69—72). Silungur, einkum >sjóreyðurc
(sjógengin bleikja), sem gengur til hrygningar upp *
Hvítá, er oft mikill í firðinum, og var áður fyrri veitt
all-margt af honum við klappirnar í Borgarnesi, þar
sem hann var að snuðra eftir marfló.
F. Hvalaathuganir o. fl.
Hin síðari árin hefi ég á ferðum mínum veitt hvöl-
“m athygli, eftir mætti og aflað mér upplýsinga um þá
a ýmsum stöðum, hjá athugulum mönnum og birt út-
komuna öðru hvoru í skýrslum mínum. í Grindavík
verður oft vart við hvali á sumrin og haustin, hin síð-
ar* árin, en lítið sem ekkert á vorin. Sumarið 1931 sáu
bræðurnir á Húsatóptum 2 hvali vestur undir Reykja-
nesi, sem eftir lýsingunni að dæma virtust hafa verið
steypireyður og hnúfubakur1), og í miðjum okt. s. á. sáu
t>eir margt af hvölum framundan Stað og virtust það
kafa verið háhyrnur og höfrungar, sem annars eru, eink-
“m háhyrnurnar, mjög tíð á vetrarvertíðinni, einkum
síðari hluta hennar og ekki ótíð endranær. Aftur á móti
öfðu menn ekki varir við hvali í Grindavíkursjó í sumar
er leið, en maður sem kom frá Vestmanneyjum í októ-
ðerbyrjun í haust er leið, sagði mér að hann hefði seð
aM-margt af stórhvelum út af Grindavík, vestarlega, án
þess að hann hefði getað greint, hver þau voru.
Á ferð minni til Kaupmannahafnar í síðastl. septem-
1) Viðvíkjandi útliti hvala og einkennum á ýmsum tegundum
heirra get ég nú vísað í áðurgreinda bók mína: SpendÝrin.