Andvari - 01.01.1933, Blaðsíða 39

Andvari
Fisbirannsóbnir.
35
Þarna vorum vér svo í sólarhring í inndælu
veðri, en svo langt úti, að lítið sást til lands, annað en
Snæfellsjökull öðru hvoru, en æði lágur, einkum þegar
vér vorum lengst út og suður. í kringum oss voru 3—4
ísl. togarar. Af fiski var mikil gnægð, en botninn víða
úfinn og miklar festur og rifrildi, eins og áður er greint.
~~ Aflinn varð þó 12-22 pokar um sólarhringinn og
var megnið af honum stór þ o r s k u r, í sæmilegum
holdum, en mjög lifrarlaus; allur var hann kynsþrosk-
aður og hafði allur þorrinn af honum þegar gotið; að-
®ms mjög fáir (ca 2°/o) og helzt hængar, voru enn að
9|óta, eða ekki farnir til þess. Flestir voru með tóman
’naga, en niðurburður í einstaka fiski. — Af öðrum
íiski, sem þarna veiddist, má nefna slangur af stór- og
®iðlungs-ufsa og af smá- og miðlungs-karfa, nokkuð
smálúðu og keilu, sára fátt af ýsu, 1 grá-
*leppa, gulllax, og fáeinar blálöngur, sem sýndu
Jneð návist sinni, að vér vorum nú á hlýjum slóðum.
1 34 cm sumargotssíld, feit, en tóm, fekkst og þarna.
Á hinum yztu af þessum slóðum, sem liggja 50 - 60
*jómílur V af Reykjanesi, nálægt flyðrumiðum Breta,
með dýpi, sem er 90—120 fðm, virðast vera álitleg
íiskimið, sem enn er lítið farið að reyna. Botninn er
enn með snögum til og frá, en annars yfirleitt fremur
aóður og mun batna við »plæginguna«, eins og ýmsar
aðrar slóðir eða bankar, sem farið er að fiska á, hafa
smámsaman gert.
Af fuglum bar þarna mest á ritu; af henni var
margt og einnig af stóra hvítmáf, en fátt af svartbak.
fýl og súlu. Vætukjóar sáust.
Að kveldi 11. maí (»lokadagsins«) var fiskur farinn að
iregast svo mikið, að ekki þótti við það unandi. Komu
Iréttir af góðum afla daginn áður inni í Flóa, fyrir