Andvari - 01.01.1927, Qupperneq 28

26
Bjarni jjónsson frá Vogi
Andvari
réttur Dana til allra hlunninda landsins, sem landsmenn
hafa sjálfir. — Annað blað leggur til að styrkja bræðra-
bandið með því, að Islendingar fari að senda fulltrúa á
ríkisþingið til þess að taka þátt í sameiginlegum málum.
— Vakið er máls á, að alþingi lögleiði almenna her-
skyldu og taki Islendingar þátt í vörn ríkisins á ófriðar-
tímum. Mörg brjóta upp á því, hversu Danir megi bezt
tryggja sér verzlunina á Islandi í framtíð.
Landvarnarmenn vildu reyna að sameina kröfur og
krafta Islendinga, áður en fyrirhuguð millilandanefnd
tæki til starfa. I því skyni var unnið að samkomulagi
meðal íslenzkra blaðamanna seint um haustið um kröfur
þær, er halda skyldi fram. Varð þá að teygjast sem
lengst til þess að nokkur von væri um allra samþykki.
Að þessu starfaði mest Einar Benediktsson og hafði
milligöngu meðal blaðamanna. Var þá samið »ávarp til
íslendinga« og birt 12. nóv. 1906. Undir ávarpið rituðu
ritstjórar þjóðræðisblaðanna og ritstjórar »Ingólfs« og
»Þjóðólfs«, og enn fremur var ritnefnd »Lögréttu« sam-
þykk, en gerði þó ágreining um ríkisráðsákvæðið (taldi
ekki ástæðu til að »gera nú þegar samtök um að halda
að þjóðinni einni ákveðinni breyting á stjórnarskránni«).
— Um ávarp þetta urðu síðar deilur milli blaðanna, því
að þau urðu ekki ásátt um, hvern skilning í það skyldi
leggja. Gekk ritstjórn »Lögréttu« úr öllu bandalagi og
átti langar þrætur við »ávarpsblöðin«, bæði um það og
öll sjálfstæðismál. Fylgdi blaðið stjórninni þá og síðan
fast að málum. Þó bar ávarpið þann árangur, að »Þjóð-
ólfur«, helzta og öflugasta blaðið, er stutt hafði stjórn-
ina, fylgdi upp frá þessu sömu kröfum sem Land-
varnarmenn.
Bjarni lét sér eigi alls kostar getið að orðalagi
ávarpsins, þegar það kom út, en leiddi þó hjá sér að