Andvari - 01.01.1915, Side 139

Heimilishættir Eskimóa.
131
hlemm og ber fyrst fyrir Anaratziak, svo hún geti
valið úr beztu hausana og styrtlurnar handa sér og
óskasyni sínum? Illerok hlýðir henni í öllu, því að
hana tók ég mér síðar fyrir konu«. — Ég hefi aldrei
vitað konum semja betur heldur en húsfreyjum Ova-
yuaks. Þegar yngsta barn Illeroks var tíu mánaða
gamalt færði Anaratziak því tóbak, sem hún hafði
lumað lengi á í því skyni og kendi telpukrakkanum
að tyggja það. Eskimóabörn eru sjaldan vanin af
brjósti fyr en þau eru fjögra eða fimm ára gömul,
en þeim er vanalega lcent að tyggja tóbak (og kyngja
leginum) þegar þau eru níu eða tíu mánaða. Áður
en hvítir menn komu á norðurhjara Ameriku, virð-
ast Eskimóar hafa fengið tóbak og reykjarpípur frá
Síberíu yíir Bæringssund. Hafa þar verið samgöngur
fyr en sögur hófust. Það eitt er víst, að tóbaksnautn
hafa þeir þekt fyrir ævalöngu. Þeir anda að sér
reyknum og kyngja leginum og gera það jafnt konur
sem karlar, og verður eigi séð að þeim hali farið
aftur fyrir þá sök.
Sjaldan kom það fyrir, að ekki væru hjá okkur
næturgestir. Venjulega varð uppi fótur og fit lieima
á bænum, þegar sleðamaður sást slefna þangað. En
dag nokkurn setti menn hljóða, er þeir þeklu aðkomu-
mann tilsýndar. Hann hét Direksina og átti heima
í Kiglasveit á Richards-eyju. Mér var sögð eftirfar-
andi saga um hann daginn eftir, þegar hann var
farinn.
Fyrir nokkrum árum (líklega fimm árum, þótt
maður geti eigi með vissu ákveðið neinn tíma eftir
frásögn Eskimóa, ef um meira en þrjú ár er að ræða)
hjó maður, sem ég man ekki hvað hét, í litlum kofa
9*