Vaka - 01.03.1928, Qupperneq 119

VAKA
RITFREGNIR.
113
endanna og gleymist þeim naumast nokkuru sinni.
Stundum kastar höfundurinn jafnvel hálfkátlegu ljósi
yfir sínar hörmunga-inyndir, og við það er eins og þær
engist sundur og sarnan og verði enn átakanlegri fyrir
hugskotssjónuin lesenda. Þeirri aðferð hefir hann t. d.
beitt við myndina af Sveini í „Tilhugalífinu", enda
virðist mér list hans hafa náð þar hámarkinu, ekki sízt
í frásögninni um viðureign Sveins við götustrákana og
lýsingunni á honum kvöldið eftir að hann kemur úr
betrunarhúsinu, drekkur sig drukkinn, ráfar út úr bæn-
um og syngur laglaust orðin: „Elska, þú ert sterkari
en hel“.
Yfirleitt virðist mér inngangur E. H. Iv. að ritsafni
þessu fyrirmynd jiess, hvernig menn eiga að skrifa um
— „breyzkan en hjartfólginn bróður". Og vona ég nú,
að Gestur nái því hefðarsæti í huga þjóðar sinnar, sem
honum her, og að hann haldi því upp frá þessu.
Á. H. I).
Einar Þorkelsson: MINNINGAR. Rvík 1927 (141 bls.).
f hók þessari eru þrjár sögur úr sveit, ein um hjátrú-
arfulla piparmey (Svörtu göngin), tvær um hetjur hvers-
dagslífsins, ástrikar og tornfúsar konur (Fósturbörnin
og Bjargað úr einstigi). Höf. nefnir bókina Minningar,
þó að hann hafi valið efninu skáldsögubúning. Heiti
hennar her þá að skilja svo, að höf. hafi þekkt sögu-
fólkið og Iýst raunverulegum viðburðum úr líl'i þess.
Ei. Þ. á í fórum sínum talsverl al' islenzku skáld-
skaparefni. Hann hefir frá ýmsu markverðu að segja úr
lífinu til sveita, og lýsir helzt hinu góða, hreina og sterka
í frumrænu og einföldu eðlisfari, hjá skepnum og hjá
því fólki, sein á veraldlegan mælikvarða er nel'nt smæl-
ingjar, saltir fátæktar eða umkomuleysis. Hann lýsir
þessuin söguhetjum sinum víðast af fölskvalausri virð-
ingu og ást, en líka sumstaðar af volulegri viðkvænini
eða ósannri og öfgafullri aðdáun. Það er sterkt íslenzku-
bragð að máli hans, hann neytir óvenjulegrar orðauðgi
sinnar oft vel, en þó er stíllinn allvíða tilgerðarlegur,
orðalag langsótt og óeðlilegt eða væmið og smeðjulegt.
Er hann listamaður? Er hann skáld? Hann hefir tals-
verða eftirtektargáfu, en getur Iítið skapað. Það hattar
alstaðar fyrir í sögum hans, þar sem sleppir þeim slað-
8