Vaka - 01.09.1929, Síða 24

Vaka - 01.09.1929, Síða 24
150 GUÐM. FINNBOGASON: [vaka] búið. En frá einstaklingnum er allt af nokkur útsýn yfir líf og kjör þjóðar hans. Allt stækkar þetta í eftir- sjánni, enda blindar þá eigi sjálfsþóttinn og smámunir sýn, þegar rúm hinns framliðna stendur autt. Fyrir þessar sakir verða erfiljóð oft fremur svar við spurn- ingu Per Gynts: „Hvor var jeg, som mig selv, som den hele, dcn sande? Hvor var jeg med guds stempel paa min pande?“ heldur en mynd af manninum eins og hann var i raun og veru. Erfiljóðið sýnir manninn eins og hann var í trú og von, ást og aðdáun skáldsins, hann birtist þar endurborinn í nýrri mynd, sem ef til vill voru að eins drög að í honum sjálfum. En listagildi myndar af manni fer ekki eftir því, hve lík hún er honum, heldur eftir hinu, hve einkennilegt og sjálfgilt líf speglast í henni, og líkt er um erfiljóðið. Myndin eða Ijóðið sýnir, hvað maðurinn var höfundinum, og hefir sín áhrif á áhorfandann eða lesandann eftir þvi sem höf- undi hefir tekizt að birta það, sem hann sá og fann, hvernig sem fyrirmyndin hefir verið. Þetta verður að liafa í hug um erfiljóð G. Fr. eigi síður en annara skálda. Af ritferli G. Fr. er auðfundið, hvað hefir dregið hann til erfiljóðagerðar. Hann segir sjálfur í einu af erfiljóðum sínum: Á meíian blóðið mér í æðum rennur að mannsköðunum liugrenning ég sný. í einrúminu eldur löngum brennur, sem eftirsjáin hefir kveikt í ])ví. Hann sér eftir hverjum góðuin dreng, sem hverfur úr hópnum, og hann sér svo sárt eftir honum vegna þess, að honum stendur ekki á sama, hvernig allt veltist, um hag einstaklinga og þjóðarinnar heild sinni. Hon- uin hafa alltaf verið hugstæð hin sígiklu verðmæti mannlífsins: drengskapur, karlmennska, þroskaþráin,
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Vaka

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vaka
https://timarit.is/publication/363

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.