Vaka - 01.09.1929, Síða 112

Vaka - 01.09.1929, Síða 112
238 ÁGÚST H. BJARNASON: vaka] Eitthvað svipað má segja um heyrnina. Þótt loft- bylgjurnar, sem vekja tónana í hlustum vorum, séu miklu stœrri en hinar örsmáu ijósvakahvlgjur, getum vér aðeins greint nokkurn hluta þeirra. Bylgjur þær, sem vekja tóna, eru þetta frá lfi sveiflum á sekúndu upp i 42.000 sveiflur á sek. Af þessu hevrum við tóna, er samsvara þetta frá 32 uppí 16.000 sveiflur á sek. eða liðlega Ys hluta alls tónasviðsins. Af þessu notum vér þó aðeins allt að 4—5000 sveiflur á hljóðfærum vor- um; hæsti tónn á piccoloflautu samsvarar 4.752 sveifl- um á sek. og tónar, scm fara hærra, verða oss óþægi- legir, ef vér á annað borð skynjum þá með hlustum vorum; en hæsti tónn, sem náð hefir verið á jarðríki, samsvarar 40,960 sveiflum á sekundu. Hann geta menn alls ekki heyrt, heldur verður hann sýnilegur fyrir titr- ing þann, sem hann veldur á logandi ljósi. Það ber þá að sama brunni með heyrnina eins og önnur skynfæri vor, að hún er eins og fástrengd vindharpa; að vér heyrum jafnaðarlegast aðeins lítinn hluta, eða um 1/10 af öllum þeim tónum, sem til eru eða til kunna að vera. Þessi dæmi sýna nú, að skynheimur vor nær ærið skammt og er allur i molum, þótt hann líti út eins og ein samræm heild. Skynfæri vor eru því eins og ofur- litlar gluggagæjur út að öllum leyndardómum tilver- unnar, og svo sljóf eru þau á það, sem þau annars fá numið, að þau skynja hvorki það smæsta né það stærsta. Og með hverju skynfæri voru skynjum vér að- eins lítið af sviði því, sem þau annars ná til, svo að skynheimur vor verður eins og ofurlitill eyjaklasi, partaður sundur í hólma og sker, á öllu reginhafi til- verunnar. Það var því ekki ofmælt, sem Newton sagði, —■ og komst hann þó manna Iengst með athugunum sínum og útreikningum, - að sér fyndist sem hann væri drenghnokki, sem væri að leita að fallegum steini eða fáséðri skel í fjöruborðinu, en allt reginhaf lilver- unnar lægi órannsakað fyrir framan sig.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92
Síða 93
Síða 94
Síða 95
Síða 96
Síða 97
Síða 98
Síða 99
Síða 100
Síða 101
Síða 102
Síða 103
Síða 104
Síða 105
Síða 106
Síða 107
Síða 108
Síða 109
Síða 110
Síða 111
Síða 112
Síða 113
Síða 114
Síða 115
Síða 116
Síða 117
Síða 118
Síða 119
Síða 120
Síða 121
Síða 122
Síða 123
Síða 124
Síða 125
Síða 126
Síða 127
Síða 128
Síða 129
Síða 130
Síða 131
Síða 132

x

Vaka

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vaka
https://timarit.is/publication/363

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.