Menntamál - 01.12.1936, Qupperneq 46

204
MENNTAMAL
hér á íslandi hef'ðum hitt á rétta meðalveginn, að hafa
prófdómara, sem ráða þó ekki úrslitum nema að nokkru
Jeyti, og ekki eins miklu og lcennarinn.
Þá urðu alllangar umræður um stúdenta og stúdents-
próf í sambandi við kennaramenntun. En svo er liáttað
á öllum Norðurlöndum, að stúdentar eiga aðgöngu að
kennaraskólum, en námstími þeirra mislangur þar.
Sumstaðar er fjöldi þeirra takmarkaður í lilutfalli við
nemendafjölda kennaraskólanna. Sérstaklega beindust
umræður að þvi, hvort heppilegt myndi að gera stúd-
entspróf almennt að undirstöðu fyrir kennaranám. Að
lokum voru greidd atkvæði um það atriði, og voru allir
á móti. Ástæður voru ýmsar lilgreindar, svo sem það„
að margt af því, sem lieimtað er til almenns stúdents-
prófs sé kennaranemanda óþarft, aftur á móti vanti
margt, sem honum er nauðsynlegt. Þá muni slikt fyrir-
komulag útiloka marga frá kennarastarfi, sem reyndust
liafa til þess góða liæfileika, kæmi það aðallega niður á
sveitafólki. Enn var bent á það, að stúdentar reyndust
yfirleitt ekki betri nemendur í kennaraskólum en aðrir.
Auk erinda þeirra og umræðna, sem þegar liefir ver-
ið drepið á, voru flutt á mótinu nokkur erindi sérstaks
efnis. T. d. flutti Byskov fyrverandi kennaraskólastjóri
skemmtilegt erindi um stóra og smáa upphafsstafi í
dönsku. Eskildsen, Suðurjóti, flutti erindi um landamæri
og við hvað sé rétt að miða þau, sérkennilegt og fróðlegt
erindi. Stjórnandi mótsins, dr. Ernst Kaper, flutti tvö
erindi, annað um Suður-Jótland, hitt um frjálsræði ein-
stakra kennara og einstakra skóla. Auk þessara erinda
flutti dr. Kaper margar tölur, bæði skammar og langar.
Svo mátti segja, að hann væri lífið og sálin í öllum sam-
komunum, enda er maðurinn bæði vel gefinn og vel
lærður, mælskur og fjörugur. Hann hefir látið sig; skóla-
mál Kaupmannahafnar miklu skipta og fylgzt vel með í
þeim efnum.