Menntamál


Menntamál - 01.12.1936, Síða 70

Menntamál - 01.12.1936, Síða 70
228 MENNTAMÁL vil eindregið hvetja þá, er þetta lesa, til þess að veita þessum unga rithöfundi athygli. Þeim höfundi, sem þegar með sinni fyrstu bók er tvímælalaust einna efnilegastur hinna yngri rit- höfunda okkar. Það er Guðmundur Daníelsson þrátt fyrir þá smágalla, sem enn eru á verkum hans. Stefán Jónsson. Ríkií og skólinn. Á þingi Alþjóðabandalags kennara, sem háð var i Genf siðastl. sumar, dagana 9., 10. og 11. ágúst, var afstaða rikis og skóla aðal- viðfangsefnið. Eftirfarandi ályktun var að loknum umræðum samþykkt í einu hljóði: 1. Eitt af mikilsverðustu hlutverkum ríkisins er að skapa and- rúmsloft heilnæmt menningunni og viðhalda þvi. Þetta hlutverk getur ríkið ekki innt af hendi, nema þvi að eins, að það geti tryggt sér dygga og þegnsamlega samvinnu uppalendanna. Þess- háttar samvinnu er ekki hægt að koma á, nema þar sem hugs- anafrelsi ríkir, þ. e. a. s. frelsi til að láta óhindrað í ljósi hugs- ani sínar, svo og virðing fyrir samvizku einstaklingsins. 2. Ríkið má ekkert spara, til þess að almenn og sérfræðileg menntun uppalendanna geri þá sem allra hæfasta til að kenna öðrum. Þegar rikið hefir tryggt sér að kennararnir stunda star'f sitt af þeirri skyldurækni, hugrekki og óeigingirni, sem nauðsyn- legt er, ber því að sýna þeim trúnað og láta þá um að vekja i meðvitund barnanna tilfinninguna fyrir virðugleik mannsins (dignité humaine) og félagslegri ábyrgð. 3. Með þvi að kenna börnunum að liugsa rökrétt, undirbúa kennararnir og tryggja framþróun þjóðfélagsbyggingarinnar. Þeir knýja börnin til meiri mannúðar, skynsemi og réttlætis. 4. Kennararnir kynna þjóðina sem sameiginlegt lieildarverk undangenginna kynslóða, verk, sem hefir óendanlega möguleika til fullkomnunar í sér fólgið. Þeir undirstrika hina löngu fortíð, ásamt þeim átökum, fórnum og kostgæfni, er hún felur í skauti sínu. Þeir draga fram þau einkenni, sem eiga sér dýpstar ræt- ur í mannlegu eðli, setja þau í samband við hinar æðstu hug- sjónir og leitast við að skapa þjóðernisvitund, leysta úr læðingi allra hindurvitna og alls hernaðarofstækis.
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Menntamál

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Menntamál
https://timarit.is/publication/376

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.