Menntamál - 01.11.1947, Blaðsíða 3

MENNTAMÁL
XX., 6.
OKT.—NÓV.
1947
JAKOB KRISTINSSON, fyrrv. fræðslumálastjóri:
Skólastörf Snorra
Þegar Snorri Sigfússon skólastjóri varð sextugur 31.
ágúst 1944, urðu ýmsir þjóðkunnir merkismenn til þess að
skrifa um hann afmælisgreinar. Var í greinum þessum
margan fróðleik að fá um manninn. Var þar getið helztu
áfanga á ævileið hans, uppvaxtar hans og skólagöngu utan
lands og innan, verkstjórnar hans á nokkrum höfuðbólum,
forgöngu hans um söngmenntir og stofnun sparisjóðs og
lestrafélaga, átaka hans og atorku í félagsmála- og menn-
ingarsókn kennara, forystu hans í sveitastjórnarmálum
um langt skeið, hins geysimikla brautryðjandastarfs, er
hann vann á sviði síldarmats og síldarútflutnings um
tugi ára, og loks skólastjórnar hans og kennslu. Aðrir
sneiddu að mestu hjá æviáföngum, en lýstu fremur skap-
gerð hans og hæfileikum.
Allt var þetta gott og blessað, greinarnar vel og vinsam-
lega skrifaðar. En hins er þó eklci að dyljast, að þeir, sem
sæmilega mikil kynni höfðu af Snorra Sigfússyni sem
skólamanni og uppeldisleiðtoga, söknuðu mjög eins: Um
skólastjórn hans, kennslu og uppeldisáhrif, bæði innan
skóla og utan — um þetta var fremur lítinn fróðleik að
fá í afmælisgreinunu.m, tiltölulega miklu minni en um
sumt annað, sem hann vann. Og þó mun það mála sann-
ast, að stærstur hafi Snorri verið innan skólaveggjanna
og þar hafi hann unnið sitt mikilvægasta og ágætasta starf,
enn þá ágætara en síldarmatið og öll önnur störf hans, þótt
mikilvæg hafi verið og margvísleg.