Menntamál - 01.04.1956, Side 15

MENNTAMÁL
9
lag svipað víðast hvar. Sunnudagaskólar hafa á hendi
fræðslu í kristnum fræðum. Kennsla í notkun og skipun
bókasafna er fastur liður á stundaskrá allra, nema neðstu
bekkja. Eru ein til tvær stofur í skóla helgaðar því starfi.
Þar er meðal annars leiðbeint um lestur bóka. Að loknum
lestri verður nemi að gera grein fyrir bókinni og efni
hennar. Fær hann eyðublað til útfyllingar um það. Er-
lent tungumálanám er miklu minna en hér. Aðeins þeir,
sem hugsa til háskólanáms, leggja stund á það, og þá
venjulega aðeins eitt mál. Flokkar hljóðfæraleikara og
söngkórar eru æfðir. Dans er kenndur í skólum Banda-
ríkja. Skyldunámsgreinar eru að sjálfsögðu ríkjandi í
fyrstu bekkjum barnaskóla. En bráðlega er tekið tillit til
sérgáfna, ef þær eru áberandi. Og eftir því sem hærra
dregur á námsbraut, fjölgar kjörgreinum, er nemendur
velja sjálfir. Enda eru B efstu bekkir framhaldsskóla að
vissu leyti sérskólar.
Belckjarkennsla.
Bekkjarkennsla er ríkjandi í barnskólum bæði í Kanada
og U. S. Háttur er sá, að kennari kennir ávallt sama aldurs-
flokki, og hefur barnið aðeins eitt ár. Hann er venju-
lega ár eftir ár í sömu stofu. Ber hún honum því órækt
vitni. Þangað getur hann viðað að sér og haldið til haga
hvers konar kennslugögnum og tækjum, bæði þeim, sem
skóli lætur í té og hinum, sem kennari eða nemendur búa
til. Telja skólamenn þetta heppilegt. Ég sagði stundum
frá því, að nýlega hefði ég brautskráð bekk, sem ég hafði
kennt í 6 ár. Þótti þeim slíkt óráð hið mesta og sögðu
sem svo: „Hvort heldur þú, að börnin hafi verið leiðari
á þér eða þú á þeim.“ I Kanada þekkist þó, að kennari
hafi sömu börn í allt að 3 ár, en þó ekki lengur. Konur
einar kenna þrem til fjórum yngstu aldursflokkum. Karl-
menn eru í miklum minni hluta í hópi barnakennara.