Æskan - 01.01.1975, Blaðsíða 46

Jón Pálsson bankagjaldkeri stofnaöi Fuglavinafélagið
Fönix 27. febrúar 1934 til minningar um 90 ára afmæli P.
Nielsens, hins mikla dýravinar og náttúrufræðings, sem var
verslunarstjóri við Lefoliisverslun á Eyrarbakka. Félagið
stofnaði hann með 7 drengjum á barnaskólaaldri. Þeir
voru: Jón Kjartansson, Jón Sveinbjörnsson, Ólafur Maríus-
son, Skúli Sigurz, Páll Hannesson, Júlíus Maggi Magnús og
Magnús Andrésson.
Tilgangur félagsins var fyrst og fremst að laða fugla að
Tjörninni með því að gefa þeim daglega brauð. Hann talaði
við 7 bakara um þessa fyrirætlun sína, og voru þeir allir fúsir
til að gefa brauð. Hver drengjanna hafði sinn vikudag og
sótti brauð í ákveðna brauðbúð. Jón afhenti hverjum þeirra
bók til þess að færa inn í hve mörgum fuglum hafði verið
gefið. Á þennan hátt var hægt að fylgjast með því, hve
fuglunum fjölgaði. Þess má geta, að þegar félagið var
stofnað, var mjög lítið um fugla á Tjörninni. En stofnun
þess og vaknandi áhugi almennings á þeim yndisauka, sem
fuglalífið veitir, hefur borið þann góða árangur, sem nú er
daglega hægt aö sjá þar.
Drengirnir komu á fundi hjá Jóni í Oddfellowhúsinu uppi
á hverjum sunnudagsmorgni og sýndu honum skýrslur sínar
yfir brauðgjafirnar.
Þessir fundir voru mjög skemmtilegir. Hann var sífræð-
andi og menntandi drengina með upplestri, frásögnum og
leiðbeiningum. Einkum lagði hann mikla áherslu á að boða
þeim bindindi.
Seinna fjölgaði í félaginu. Voru þá stundum haldnar
kvöldvökur og á sumrin farið í ferðalög.
Á einum fundinum var ákveðið að senda nefnd til borgar-
stjórans, Péturs Halldórssonar, og biðja hann að láta stækka
hólmann í Tjörninni. Sendir voru 3 drengjanna. Hann tók
þeim mjög vel og lét flytja á ísi um veturinn mikið af grjóti
út í hólmann, sem notað var svo um vorið til stækkunar-
innar.
Ekki man ég hvað lengi félagið starfaði, en á 5 ára af-
mæli þess, 27. febrúar 1939, var haldin afmælisskemmtun
í Oddfellowhúsinu niðri, og var þá foreldrum drengjanna
boðið að vera með.
í tilefni af þessu afmæli kom Jón Pálsson til mín og
bað mig að yrkja kvæði til félagsins og hafa það við lag
sem hann tiltók. Kvæði þetta lét hann svo drengina æfa
og syngja í afmælinu.
Maríus Ólafsson.
TIL FUGLAVINAFÉLAGSINS FÖNIX
Vetrarins armur vefur
veröld í klakahjúp;
blómin og grösin grefur,
geymir þau fönnin djúp.
Stormurinn þyrlar snænum,
snjótittling undan ber.
Hópast þeir heim að bænum
hjálpar að leita sér.
Við skulum alltaf vera
vinir í þeirra neyð.
Fuglunum gott að gera
gleður oss sjálf um leið.
Berum á borðið hvíta
brauðmola handa þeim.
Gott er þá gleði að líta
gestanna, er koma heim.
Sumarið blessað bráðum
breiðir út faðminn sinn;
greiðir úr gullnum þráðum
geislana um himininn,
þíðir með blíðu brosi
bláhvítan klakaserk.
Vaknar þá mold og mosi,
— máttugast furðuverk.
Gaman er þá að ganga
göturnar kringum Tjörn.
Um hana endilanga
andir sín leiða börn.
Gutlandi í grænu sefi
grípa þær ferð til lands,
borða með breiðu nefi
brauðið úr lófa manns.
Fuglarnir loftið fylla
fögnuði og þakkargjörð.
Ljóð þeirra Ijósið hylla,
lífið og fósturjörð.
Boðskapinn hafa borið:
„Burtu er vetrarþröng".
Væri ekki tómlegt vorið,
vantaði fuglasöng?
Maríus Ólafsson.
4