Æskan - 01.01.1975, Qupperneq 48

BJARNARKLO
— Teikningar: JON SKARPRUD
Texti: BERNHARD STOKKE
Þýðandi: SIGURÐUR GUNNARSSON

li
Vy

V
y
>vv
i n
V

\VW'

V//\
1. Úlfhundurinn, sem hafði verið góður vinur Bjarnarklóar, hafði vafalaust fundið þefinn af honum, þegar hann kom til
bústaðar Björnunga, og haldið í humátt á eftir honum. Nú sleikir hann hendur vinar síns, rís upp á afturfæturna og sleikir
hann líka í framan. — 2. Bjarnarkló verður fjarska glaður yfir því að hitta þennan góða vin sinn á ný. Og hundurinn
hleypur ekki frá honum, heldur fylgir honum fúslega. Bjarnarkló verður strax Ijóst, að nú fá þeir bræður góða hjálp við
veiðarnar. — 3. Þegar þeir gengu inn í skóginn skömmu seinna, reis rakkinn upp á afturfæturna við tré eitt og gelti. Er
þeir gá betur að, sjá þeir gaupu með langa hártoppa í eyrunum gægjast niður til þeirra. Auðvelt reynist að ná henni með
þogaskoti. — 4. En svo er það dag einn, að þeir fá óvænta og stórkostlega veiði. Bjarnarkló og Grámann, en svo nefndu
þeir hundinn, höfðu farið einir út í skóg. Þá fundu þeir spor eftir marga hirti og röktu þau um stund. Svo virtist sem

m.

L
in
wJi
v.

Cs x.
,iV

cv
m

dýrin væru á leið til sjávar. — 5. Bjarnarkló gengur með hundinn upp á hæð nokkra og sér þá brátt hjartahóp, sem er á
beit í dalverpi neðar f firðinum. Hann ákveður að reyna að reka þau niður dalinn og freista þess að fæla þau út í sjó. Þá
mundu þeir bræður fá mikla veiði. — 6. Bara að Oddur hefði nú verið staddur hérna líka. En Grámann hefur þegar
skilið, hvað til stendur. Hann verður eftir og lokar leiðinni, þar sem dalurinn er þrengstur, á meðan Bjarnarkló hleypur
heim og sækir Odd. — 7. Grámann hleypur um ýlfrandi og gólandi og heldur hópnum innikróuðum. Dýrin hlaupa örvita
af skelfingu fram og aftur, því að þegar þau heyra gólið, minnast þau úlfahópanna, sem höfðu elt þau í vetrarsnjónum.
Oddur hafði tekið bátinn og róið meðfram ströndinni, en Bjarnarkló hlaupið sömu leið til baka. Þegar Oddur er kominn
í víkina, hóar hann, og Bjarnarkló og Grámanni tekst að fæla mörg dýrin út f sjóinn. Oddi reynist auðvelt að drepa dýrin
á sundi með einu höggi f hnakkann. — 8. Drengirnir draga dýraskrokkana á land og flá þá. Hér hafa þeir vissulega fengið
46